รีวิว Table 19 (2017) โต๊ะ 19 (ตอนที่ 2)
จริงๆ บางโต๊ะบ่าวสาวก็ไม่ได้ให้ความสำคัญหรอกครับ แต่เผอิญเป็นผู้ใหญ่ ผู้มีหน้ามีตาไง เลยได้มานั่งหน้า แต่คนที่บ่าวสาวรู้จักจริงๆ อาจต้องไปอยู่โน่นนนนนนนนน แต่ก็ขัดไม่ได้เพราะพ่อแม่และผู้ใหญ่เขาอยากให้จัดแบบนั้น พูดได้เต็มปาก เพราะเคยจัดงานมาแล้วครับ เลยรู้ดีเพราะเจอมากับตัว 555
รีวิว Table 19 (2017) โต๊ะ 19 (ตอนที่ 1)
เป็นหนึ่งในหนังที่ผมสนใจตั้งแต่ทราบพล็อตเรื่องครับ และยิ่งได้ Anna Kendrick มานำแสดงอีกก็ยิ่งน่าสนใจไปกันใหญ่ แม้ตัวอย่างจะออกมาแบบเรื่อยๆ ไม่ได้มีพลังดึงดูดแบบเต็มๆ ก็ตาม
รีวิว American Assassin (2017) อหังการ์ ทีมฆ่า
ดูจบแล้วก็บอกตัวเองว่า “หนังสนุกดีตามมาตรฐาน” แต่หลังจากนั้นก็นั่งคิดอยู่พักหนึ่งครับว่า “มาตรฐาน” ที่ว่านี่ ตอนเราดูมันในหนังก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรยากในการทำนะ แค่เดินเรื่องมันส์ เนื้อหาโอเค ดาราบู๊กันพอเหมาะ เท่านี้เราก็พอใจแล้ว… แต่เอาเข้าจริงผมว่ามันยากในการทำไม่น้อย และมีหนังไม่กี่เรื่องที่ทำสำเร็จได้
รีวิว The Shack (2017) กระท่อมเหนือปาฏิหาริย์ (ตอนที่ 2)
ผมชอบที่หนังใช้ CG เสริมเท่าที่จะเป็นครับ และอภินิหารในหนังก็ไม่ได้เว่อร์วังอะไร เหมือนคนทำก็รู้ว่าจริงๆ เขาต้องการเล่าเนื้อเรื่อง และเล่าแง่คิดมากกว่าจะโชว์เทคนิค เลยทำให้ผลที่ได้ออกมาค่อนข้างกลมกล่อม ดูเพลินในระดับหนึ่ง ซึ่งถ้าว่ากันถึงการเล่าเรื่องแล้ว ก็ถือว่าทำได้น่าพอใจครับ
รีวิว The Shack (2017) กระท่อมเหนือปาฏิหาริย์ (ตอนที่ 1)
ระหว่างดูหนังเรื่องนี้ผมก็นึกถึงเรื่องๆ หนึ่งขึ้นมาได้ อันนี้เจอกับตัวเองครับ ตอนนั้นเขียนอยู่ Bloggang เขียนถึง Watchmen เสียยาวยืด ส่วนหนึ่งก็เพราะดูแล้วชอบมากมายเลยร่ายแบบยาวสุดๆ ก่อนจะตบมุกตอนท้ายด้วยคำว่า “ฮาเลลูยา”
รีวิว Blue Jay (2016)
ดูไปดูมาหนังเรื่องนี้ทำเอาผมน้ำตาไหลครับ ไม่นึกเหมือนกันว่ามันจะทำให้เราน้ำตาหยดได้ คือไม่ถึงกับไหลพรากๆ น่ะนะครับ แต่มันเหมือนเราอินอยู่ลึกๆ แล้วพอถึงนาทีตอนท้ายๆ ที่ตัวละครเริ่มน้ำตาไหล เราก็ไหลไปกับพวกเขาด้วย
รีวิว Call Of Heroes (2016) มังกรหนุ่มผยองเดช
ผมเชื่อเสมอครับว่าหนังที่มันมีดีและโดนใจเรานั้น มันจะมีพลังมาเตะตาเตะใจเราเสมอ แม้บางทีเราจะแค่เปิดมันเป็นเพื่อนระหว่างทำงานแบบไม่ตั้งใจดูก็ตามทีเถอะ แต่ถ้ามันดีจริงโดนจริง มันจะส่งคลื่นพลังบางอย่างมาดึงดูดเราให้หันไปดู (และสุดท้ายการงานก็ไม่เป็นอันทำ 555)
รีวิว Going in Style (2017) สามเก๋าปล้นเขย่าเมือง
หนังปล้นเบาสมองแบบที่ทำให้นึกถึง Ocean’s Eleven และ Tower Heist ครับ เจุดต่างก็คือเหล่าตัวเอกที่มาทำการปล้นนั้น ไม่ใช่คนหนุ่ม แต่คือเหล่าผู้เฒ่าวัยดึกที่สังขารเริ่มจะไม่อำนวยแล้ว
รีวิว What Happened to Monday (2017) 7 เป็น 7 ตาย
ยอมรับครับว่าผมแอบปรามาสหนังเรื่องนี้อยู่นิดๆ… คือไม่ได้คิดว่าหนังจะไม่ดีหรอกครับ เพียงแต่คิดว่าหนังก็คงออกมาเรื่อยๆ ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ (แบบ Unlocked เป็นต้น) ครั้นพอได้ดูก็พบว่าผมสนุกกับหนังมากกว่าที่คิดแฮะ
รีวิว Into the Inferno (2016)
สารคดีของ Werner Herzog คนทำหนังสารคดีระดับตำนานอีกคนของวงการครับ และครั้งนี้เขามาจับประเด็นเกี่ยวกับเรื่องของภูเขาไฟ นำมาถ่ายทอดให้หลายๆ แง่มุม
รีวิว The Perfect Catch (2017)
หนังโรแมนติกที่ผมพูดได้เต็มปากว่าทำออกมาได้เหมาะเหม็งกำลังดีครับ มันเป็นส่วนผสมที่พอดีระหว่างหนังรักหวานๆ นิดๆ แต่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์โรแมนติกแบบผู้ใหญ่ที่ผ่านโลกมานานประมาณหนึ่ง
รีวิว Under the Shadow (2016) ผีทะลุบ้าน
ดูไปก็บ่นงึมงำกับตัวเองไปว่า “สังคมตึง ผีหลอก สงครามหลอน ชีวิตคนเราหนอ ต้องเจอสิ่งเหล่านี้ อีกทั้งสารพัดปัญหาล้อมหน้าหลังเป็นเรื่องธรรมดาสินะ” พอดูจบแล้วก็ได้อารมณ์แนว “ปลงๆ” เกิดขึ้นเหมือนกันครับ
รีวิว The Hitman’s Bodyguard (2017) แสบ ซ่าส์ แบบว่าบอดี้การ์ด
หนังบู๊ฮาเอามันส์เรื่องนี้เหมาะแก่การดูแบบสบายๆ ไม่ต้องคิดมากครับ ดู 2 ดารานำจิกกัดกัดเป็นพักๆ ดูแอ็กชันที่แทรกมาเรื่อยๆ แม้จะไม่มีอะไรใหม่ และอาจทำให้นึกถึง Rush Hour และ The Other Guys แต่ก็ถือเป็นความบันเทิงที่ตอบโจทย์ดีครับ
รีวิว Annabelle: Creation (2017) แอนนาเบลล์ กำเนิดตุ๊กตาผี
ไม่แน่ใจว่าตอนนี้ Warner Bros. จะรู้ตัวหรือไม่น่ะนะครับ ว่าจักรวาล The Conjuring ตอนนี้ดูจะเป็นรูปเป็นร่างและดูมั่นคงกว่าจักรวาลของ DC ซะอีก (โดยไม่ต้องเล่นใหญ่อะไรมากมายด้วย 555)
รีวิว T2 Trainspotting (2017) แก๊งเมาแหลก พันธุ์แหกกฎ 2 (มีสปอยล์)
โดยส่วนตัวผมมองว่านี่คือหนังที่มีสาระมากๆ เรื่องหนึ่งนะ มันต่อยอดสาระจากภาคแรกได้ดี ซึ่งสาระอันหนึ่งจากภาคแรกก็คือ การสะท้อนให้เราเห็นว่า คนที่ใช้ชีวิตแบบไม่จริงจัง ไม่เป็นโล้เป็นพาย เหลวไหลไปวันๆ นั้น มันจะได้รับผลเป็นเช่นไร