ดูหนังเรื่องนี้แล้วแอบอึ้ง พร้อมตะลึงทางอารมณ์ เพราะไม่นึกว่าหนังมันจะเป็นอะไรแบบนี้น่ะครับ… ถ้าให้พูดตรงๆ คือหนังดูน่าสนใจในเบื้องต้น แต่กลับกลายเป็นอะไรที่เละในตอนกลางและตอนท้าย

หนังนำแสดงโดย Natasha Henstridge แห่ง Species (ที่เรื่องนี้เธอดูอายุเยอะแบบชัดเจนมากขึ้น-ทำให้ตระหนักถึงคำว่า “สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง” ขึ้นมาเลย) ต่อด้วย Dominique Swain ที่เคยถูกจับตาหลังแสดง Face/off และ Lolita ฉบับรีเมคไว้ได้อย่างน่าจดจำ

และอีกคนคือแม่ย่านางแห่งหนังสยองอย่าง Lin Shaye ที่เล่นตั้งแต่ A Nightmare on Elm Street มาจนถึง Insidious ในเบื้องต้นก็เลยคิดว่าหนังมันน่าจะเวิร์ก หรือไม่อย่างน้อยที่สุดมันก็คงมีอะไรให้เพลิดเพลินบ้างในฐานะหนังสยอง

พล็อตมาแนวบ้านผีสิงครับ แต่ไม่ใช่ผีสิงธรรมดาแบบหลอกๆ หลอนๆ ให้ผู้มาอยู่เผ่นหนีไป ทว่ามันคือปีศาจร้ายกาจที่พร้อมจะกลืนทุกวิญญาณที่ย่างกรายเข้ามาในบ้านหลังนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีหลอกล่อ หรือฆ่าอย่างสยดสยอง

ครับ แนวบ้านที่มีปีศาจร้ายสิง ตัวหนังจริงๆ มีฉากแหวะมากมาย ฉากสยองแบบเลือดสาด ฉากหน้าปีศาจที่ปากฉีกกรามถูกกระชาก คือมันแหวะไม่น้อย แล้วไหนจะมีความขยะแขยงผสมลงไป (ประมาณว่ามันจะมีรังปีศาจอยู่ในบ้านน่ะครับ ซึ่งรังที่ว่าก็เหนอะหนะหยะแหยงเยอะอยู่)

แต่ความพลาดของหนังคือการเล่าเรื่องที่ไม่ได้ชวนติดตามเลย ตัวเอกคือกคู่สามีภรรยาพอล (Lukas Hassel) และ เจนนิเฟอร์ (Henstridge) ที่ย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้ ซึ่งเป็นบ้านที่เจ้าของบ้านมักหายตัวไปเสมอ และแน่นอนว่าพวกเขาก็เจอฤทธิ์ของมันครับ

แต่ฤทธิ์การหลอกหลอนของปีศาจมันไม่แน่ไม่นอน มันไม่ได้เป็นลำดับแบบหนัง Amityville ที่ตอนแรกจะหลอนแบบเบาๆ ก่อนจะหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ แต่กับเรื่องนี้นึกจะแรงก็แรง นึกจะเบาก็เบา มันเลยไม่มีการไต่ระดับความลุ้นแบบหนังบ้านผีสิงเรื่องอื่นๆ

ตอนไคลแม็กซ์ก็เหมือนว่า เพราะหนังจะจบแล้วไคลแม็กซ์ก็เลยมาครับ ตามปกติหนังแนวนี้มันจะสนุกตรงการหลอกหลอนของผีอย่างหนึ่ง และสนุกตรงการตามปม ประมาณว่าตัวเอกต้องเจอสิ่งผิดปกติแล้วก็พยายามหาคำตอบว่าพวกเขากำลังเผชิญอยู่กับอะไร แต่กับเรื่องนี้มันไม่มีอะไรดึงให้ติดตามเลยจริงๆ

พูดตรงๆ ผมว่าโทนหนังมันผสมความขำแบบกึ่งๆ ล้อกึ่งๆ เล่นลงไปด้วยครับ เหมือนจะเป็นหนังผีผสมตลก ล้อหนังบ้านผี แต่โทนที่ได้มันไม่ใช่น่ะครับ เพราะฉากตอนสยองมันก็สยองแหวะจริงๆ โทนมันจริงมากกว่าจะเล่น จนทำให้ฉากเล่นมันดูแล้วไม่รู้สึกว่า “หนังกำลังเล่นเพื่อกระตุ้นอารมณ์ขันให้ผู้ชม”

เป็นหนังที่ดูแล้วรู้สึกสับสนพอตัวครับ แต่ว่าตรงๆ เลยคือมันไม่ได้สนุกอะไรนัก จริงที่หนังสยองและมีฉากแหวะอุดม รวมถึงฉากติดเรตที่มีไม่น้อยเหมือนกัน แต่อารมณ์หนังมันปนเปจนไม่เกิดความกลมกล่อมครับ

หนังเขียนบทและกำกับโดย Rolfe Kanefsky ที่เคยทำหนังเกรดบีมาหลายสิบเรื่อง ซึึ่งผมก็ยังอุตส่าห์เคยผ่านตาผลงานของเขาเรื่องหนึ่งครับ เรื่อง Jacqueline Hyde ที่เอาดร.เจคิลกับมิสเตอร์ไฮด์มาดัดแปลงและทำเป็นหนังยุคปัจจุบัน แต่หนังเป็นอะไรที่ไม่อร่อยนัก ทว่าหากพูดตรงๆ ทิศทางของเรื่องนั้นดูจะยังมีมากกว่าเรื่องนี้ครับ

จริงๆ นี่คงเป็นการเล่าในเชิงส่งสัญญาณเตือนมากกว่าครับ ว่าหนังเรื่องนี้หากไม่ใช่เพราะท่านอยากดูจริงๆ ก็ผ่านได้เลย ยอมรับว่าผมเห็นป้า Lin Shaye แล้วนึกว่าบทป้าเขาจะเยอะ นึกว่าจะมาแนว Insidious ที่สู้กับผีอะไรแบบนั้น แต่แล้วป้าก็รับบทสมทบครับ (แต่จริงๆ ป้าเขาก็เล่นดีเหมือนเดิมนะ)
คะแนนความชอบ 4/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน