ถ้าจะพูดในแง่คุณภาพแบบหนังรางวี่รางวัลแล้ว Bad Moms อาจไม่ได้เลอค่าในทิศทางนั้นครับ แต่มันเป็นหนังที่โคตรจะโดนใจ พ่อสายห่วย อย่างผม ทำเอาทั้งขำ ทั้งโดน ทั้งจี๊ดแบบสุดๆ ไปเลย

สิ่งที่ผมกำลังจะบอกต่อไปนี้กลั่นมาจากอินเนอร์ล้วนๆ อินเนอร์มาเต็ม ไม่มีหลักการใดๆ มาเจือปน ดังนั้นหากใครคาดหวังงานเขียนดูดีมีหลักการล่ะก็ บอกได้เลยว่าไม่ใช่อันนี้ครับ ^_^

ผมโคตรจะชอบหนังเรื่องนี้เลยให้ตายเถอะ! มันเหมือนหนังถูกสร้างมาเพื่อให้คนแบบผมดูยังไงยังงั้น ผลที่ผมได้คือ ผมสนุกกับมันตั้งแต่ต้นจนจบ ขำจนน้ำตาเล็ดไม่รู้กี่ฉาก ซึ่งผมจะไม่ขอฟันธงว่าหนังเรื่องนี้มันดีหรือไม่ดีน่ะนะครับ แต่บอกได้แค่”หนังมันโคตรโดน” จริงๆ

ครับ ผมเป็นพ่อคน มีลูกสาวตัวน้อย และสิ่งที่ทำทุกวันนี้คือพยายามเป็นพ่อที่ดี แต่ผมกล้าพูดเลยว่า ผมเป็นพ่อที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการเลี้ยงลูกเลย คือเราอาจจะเคยได้ยิน เราอาจจะอ่าน เราอาจจะเปิดเน็ท เราอาจจะถามครูถามหมอถามพ่อแม่ปู่ย่าถึงวิธีดูแลลูก แต่ภาคทฤษฎีที่ “เขาเล่าว่า” กับภาคปฏิบัติที่เราลงมือเองนั้น มันมักจะต่างและขัดกันอยู่ร่ำไป

พอเราจะทำแบบนี้ ก็จะมีคนเอาตำราแบบนั้นมาบอกว่า “อย่าๆๆๆ”

ครั้นพอเราทำอีกตำรา ก็จะมีงานวิจัยออกมาว่า “หยุดๆๆๆ”

และพอเราหยุดเพื่อจะค้นหาคำตอบว่าฉันกำลังทำอะไร หยุดเพื่อตั้งสติสักชั่วครู่ชั่วยาม ก็จะมีคนบอกว่า “จงเป็นตัวของตัวเอง อยากทำอะไรจงทำ”

… บางทีรู้สึกเหมือนโดนจับใส่เครื่องปั่น ปั่นแล้วปั่นอีกจนเราแทบจะกลายเป็นชิ้นเล็กๆ รู้สึกไร้เรี่ยวแรงพิกล

ผมมองว่าเรื่องจริงคือ ลูกมอบตำราเล่มใหม่ให้เราทุกวันครับ เพราะเขาเติบโตขึ้น มีอะไรใหม่ๆ ให้เราเรียนรู้ทุกวัน วิธีเลี้ยงที่เคยได้ผลเมื่อวานอาจไร้ความหมายในวันนี้ มันทำให้ตระหนักเลยว่าเมื่อเรามีลูก นั่นเท่ากับเราลงเรียนวิชาพ่อแม่ และจะมีอะไรใหม่ๆ ให้เราเรียนไปเรื่อยๆ ไม่มีวันจบ

ตอนนี้ก็เป็นที่แน่นอนแล้วว่าผมมีความลำเอียงต่อหนังเรื่องนี้อย่างออกนอกหน้าและเห็นได้ชัด ดังนั้นอย่าเอาสาระอะไรกับข้อเขียนนี้ครับ ^_^

หนังมันอาจไม่ได้เจ๋งมากมายหรือสมบูรณ์จนห้ามพลาด มันคือหนังตลกที่มีมุกห่ามๆ ผสมลงมาตามสไตล์ของผู้กำกับคู่หู Jon Lucas, Scott Moore ที่เคยเขียนบทหนัง The Hangover มาให้เราได้ดูกัน ซึ่งถือว่ายกสูตรเรื่องนั้นมาใช้ก็ว่าได้ครับ

ตัวเอกคือ 3 คุณแม่นอกกรอบที่นำโดย เอมี่ (Mila Kunis) คุณแม่ Working Woman ที่ต้องทำทุกงานทั้งนอกและในบ้าน สามีก็ไม่ใคร่จะใส่ใจดูลูกสักเท่าไร และเมื่อชีวิตเธอมาถึงจุดวิกฤติ เธอเลยขอลองเป็นแม่สายโหด ขอพักผ่อน ขอมีเวลาให้ตัวเองบ้าง

สำหรับผมแล้ว หนังนำเสนอช่วง Burn out ของคนเป็นพ่อเป็นแม่ได้อย่างเจ๋งครับ ผมเชื่อว่าพ่อแม่อย่างเราๆ ส่วนใหญ่มีโมเมนต์แบบฉันอยากจะนอนยาวๆ ดูหนังยาวๆ อ่านหนังสือยาวๆ กินอาหารยาวๆ หรือนั่งขรี้ยาวๆ กันทั้งนั้น แต่งานของคนเป็นพ่อแม่ไม่มีคำว่าพักครับ บางทีลูกไอแค่กๆ ตอนตีสามก็ต้องดีดตัวผึงแล้ว (ทั้งๆ ที่เพิ่งล้มตัวตอนตีสองห้าสิบ)

แล้วอย่าลืมว่าโลกนี้เต็มไปด้วยคนที่ไม่แคร์หรอกครับว่าคุณต้องเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก อย่างถ้าคุณทำงานในบริษัท เจ้านายก็อาจจะจี้ให้คุณทำงานตลอดๆ ถ้าทำไม่ได้ก็เตรียมโดนเขม่น หรือหากค้าขาย คู่ค้าก็จะคาดหวังบริการดีๆ จากเรา ซึ่งบางครั้งการบอกว่าเราทำได้ช้า เพราะร่างกายเราไม่ไหวแล้ว เนื่องจากต้องดูแลลูกที่เข้าโรงพยาบาลจนแทบไม่ได้นอน อะไรพวกนี้ก็อาจไม่ใช่เหตุผลที่เพียงพอสักเท่าไร ในโลกแห่งความจริงใบนี้
(ยังไม่จบครับ พรุ่งนี้มาต่อกัน)
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน