หนังดราม่าผสมบู๊ที่ลุงหงจินเป่าแสดงนำและกำกับเองครับ กับเรื่องของตาเฒ่าติง (ลุงหง) อดีตทหารและบอดี้การ์ดมือดีที่ตัดสินใจย้ายไปอยู่เมืองเงียบๆ เล็กๆ แถบชายแดนจีนและรัสเซีย หลังจากหลานสาวตัวน้อยหายตัวไป

แล้วเขาก็ได้เจอกับเด็กสาวแสนซนคนหนึ่งครับ หนูน้อยคนนี้ก็มาทำให้ชีวิตที่เงียบเหงาของเขากลับมามีชีวิตชีวาอีกหน แต่พ่อของหนูน้อย (หลิวเต๋อหัว) ไปพัวพันกับมาเฟียจนเกิดเรื่อง และหนูน้อยก็มาหายตัวไปอีก อาติงเลยลงสนามบู๊อีกหนเพื่อตามหาเธอ

ที่ผมบอกว่าเป็นดราม่าผสมบู๊ ก็เพราะส่วนมากกว่า 60% จะเน้นไปทางดราม่าครับ เล่าเรื่องชีวิตของอาติง แล้วประมาณ 30% ถึงจะเป็นบู๊ซึ่งเดี๋ยวมาว่ากันในส่วนนี้อีกที ส่วนอีก 10% ก็เป็นฉากประปรายเกี่ยวกับมาเฟียบ้าง เกี่ยวกับตำรวจบ้าง หรือเกี่ยวกับอาติงกับเพื่อนบ้านบ้าง ประมาณนี้ครับ

ดังนั้นใครคาดหวังแอ็กชัน ก็ขอให้ปรับความคาดหวังลงมาสักหน่อยครับ มันไม่ได้บู๊กระหน่ำตลอดทั้งเรื่อง อย่างที่บอกว่าหนังจะเน้นไปที่ดราม่า ซึ่งสำหรับประเด็นดราม่าก็ถือว่านำเสนอแบบเรื่อยๆ ครับ รสชาติไม่ได้เข้มจนประทับใจอะไรมาก

จริงๆ ออกแนวสูตรอยู่เหมือนกัน ประมาณว่าสิงห์เฒ่าปลีกวิเวกไปอยู่คนเดียว (พร้อมอดีตเลวร้ายที่ฝังใจ) แล้วก็เจอเด็กน้อยมาทำให้ชีวิตมีอะไรทำมากขึ้น แล้วก็มีพวกผู้ร้ายมาพรากช่วงเวลาดีๆ ไป เลยต้องออกโรงไล่ล่าพวกมัน ปราบให้สิ้นซาก

ถ้าไม่คิดมาก ในส่วนของดราม่านี่ก็ถือว่าเรื่อยๆ ครับ ดูได้เพลินๆ ยิ้มได้เป็นพักๆ (ผมชอบลูกเล่นที่หนังใช้เล่าประวัติของอาติงโดยใช้สายเส้นแบบเด็กๆ น่ะครับ ดูน่ารักและสื่ออะไรได้ดีทีเดียว)

ในขณะที่แอ็กชัน จะมีแบบเต็มๆ ก็ปาเข้าไปครึ่งหลังของหนังน่ะครับ แต่ก็ยอมรับนะว่าลุงหงแกทำส่วนนี้ได้ไม่เลว (ก็เป็นคิวบู๊ระดับตำนานอีกคนของวงการนี่ครับ) อย่างฉากบู๊แรกๆ เลยคือตอนกลางๆ เรื่อง ตอนที่เฮียหลิวแกไปขโมยของน่ะครับ มันจะมีคิวโดดจากบันไดชั้นบนลงมาชั้นล่างๆ อันนี้ถือว่าตื่นตาอยู่ไม่น้อย

แล้วฉากบู๊มาอีกทีก็ตอนครึ่งหลังน่ะครับ พอพวกผู้ร้ายมารุกรานแถวบ้านอาติง ก็มีจัดบู๊แบบประชิดไปหนึ่งชุด ก็สะใจไม่เลว แล้วก็เว้นยาวไปอีกทีช่วง 20 นาทีก่อนจบ ทีนี้หนังซัดกันยาวครับ ทั้งสู้แบบรุมและแบบเดี่ยว ตีกันยาวตามสไตล์หนังจีน

แต่อันนี้ต้องเข้าใจลีลาบู๊แบบลุงหงเขาเล็กน้อยนะครับ อย่างแรกคือแก่อายุเยอะแล้ว เลยบู๊บ้าพลังแบบสมัยก่อนไม่ไหว หนังเลยจะเน้นไปที่บู๊ประชิดแบบประหมัดซัดโยนมากกว่าจะวิ่งไล่ล่าเป็นซอยๆ ดังนั้นถ้าใครคาดหวังบู๊ยาวๆ วิ่งหนักๆ โดดเยอะๆ แบบเฮียเฉินหลงล่ะก็ คงต้องเข้าใจไว้ก่อนว่ามันไม่ได้บู๊แบบนั้น

จริงๆ ระหว่างดูแกบู๊แบบประชิดก็นึกถึง Steven Seagal นะ ถือว่าบู๊แบบเดียวกัน แต่ของลุงหงแม้จะแก่แต่ก็ยังมันส์อยู่ ดูสะใจและดูเร้าใจอยู่ ในขณะที่ของพี่ Seagal กลับดูธรรมดาลงเรื่อยๆ (อันนี้พูดด้วยความเสียดายนะเนี่ย เพราะทั้งลุงหงและพี่ Seagal แกก็มาสายสตันท์และออกแบบคิวบู๊เหมือนกัน)

โดยรวมแล้วถือว่าดูได้แบบเรื่อยๆ ครับ อาจไม่ได้มันส์หรือสะใจอะไรมาก เรื่องอารมณ์ขันนี่ไม่ต้องหวังครับ เพราะหนังมาแนวจริงจัง แต่ถ้าใครเป็นแฟนลุงหงก็น่าจะโอเคล่ะครับกับหนังดราม่าผสมบู๊แบบนี้

ขณะเดียวกันสำหรับคอหนังบู๊ฮ่องกงก็น่าจะสนุกกับสารพัดดารารับเชิญ เช่น ฉีเคอะ, หยวนหัว, หยวนเปียว ฯลฯ ที่แม้จะไม่ถึงกับมีบทบาทอะไรมากมาย แต่แค่เราเห็นหน้าก็พอจะยิ้มออกบ้างล่ะครับ
คะแนนความชอบ 6/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน