ถ้าพูดถึงหนังในจักรวาล Marvel เรื่องที่ผมชอบที่สุด นอกจาก The Avengers แล้วก็ต้องยกให้เรื่องนี้เลยครับ เพราะองค์ประกอบของหนังมันถูกใจผมไปหมดจริงๆ

ไม่ว่าจะความเป็นหนังแนวผจญภัยในอวกาศ (ที่มีออกมาไม่บ่อย และไอ้ไม่บ่อยที่ว่านี่ก็มีแค่ไม่กี่เรื่องที่สนุกจริงอะไรจริง), ความกวนของคาแรคเตอร์, ความฮาเจ็บๆ, ฉากประจัญบาน และฉากหลังที่เต็มไปด้วยของแปลกตาได้อารมณ์หนังแฟนตาซี ทั้งหมดนี่มันของชอบของผมทั้งนั้น

โดยส่วนตัวผมไม่ได้มองมันเป็นหนังซูเปอร์ฮีโร่เลยครับ แต่ผมมองมันในข่าย Star Trek อะไรแบบนั้นมากกว่า

ตั้งแต่ออกแผ่นมานี่ผมดูซ้ำเรื่องนี้บ่อยสุดๆ เรียกว่าอัตราการดูนี่แซงหน้าหนังในจักรวาล Marvel อื่นๆ ไปเลย เพราะหนังมันครบรสน่ะครับ แอ็กชัน ผจญภัย ไซไฟ ตลก และสามารถเอามาดูเป็นเอกเทศจากหนัง Marvel เรื่องอื่นๆ ได้เลย

ในขณะที่เรื่องอื่นๆ (ตั้งแต่ Iron Man ยาวไปถึง Ant-Man) ถ้าดูแล้วไม่ดูให้ครบ Timeline มันจะรู้สึกแปลกๆ ครับ (เหมือน Mission มันไม่ Complete อะไรประมาณนั้น) แต่กับเรื่องนี้ให้อารมณ์กึ่งๆ เกี่ยว กึ่งๆ ไม่เกี่ยวกับหนังเรื่องอื่น เรียกว่าจะเอามาดูร่วมกับหนังเรื่องอื่นก็ได้ หรือเอามาดูเดี่ยวๆ ก็ได้ หนังสนุกในตัวมันเองโดยไม่ต้องอิงกับหนังซูเปอร์ฮีโร่เรื่องอื่นๆ เลยครับ

พล็อตก็ว่าด้วย 5 จอมกวนแห่งจักรวาลที่ตอนแรกก็ไม่ได้รู้จักอะไรกัน แต่มีเหตุให้ต้องมาร่วมติดคุกด้วยกัน และนั่นก็กลายเป็นจุดเริ่มแห่งมิตรภาพระหว่างพวกเขา

พล็อตไม่ซับซ้อน แต่เล่าได้เพลินมาก อันนี้ชมผู้กำกับ James Gunn เลยครับ แกทำหนังได้พอเหมาะมากๆ ดูสนุกเพลิดเพลิน บันเทิงครบสูตร แม้ตัวหนังอาจจะไม่ได้สดใหม่เต็มร้อย แต่ Gunn ก็สามารถเอาอดีตมารับใช้ปัจจุบันได้อย่างน่าปรบมือ

ที่ว่าอดีตมารับใช้ปัจจุบัน ก็หมายถึง Gunn แกยำของดีจากหนังเรื่องต่างๆ ที่จัดว่าเด็ดในสมัยก่อน มาผสมรวมกันได้พอดิบพอดีในเรื่องนี้ ไม่ว่าจะ Star Wars, Star Trek, X-Men, Seven Samurai หรือ The Magnificent Seven และอีกหลายองค์ประกอบที่หนังดังๆ ดีๆ เคยใช้ได้ผลมาแล้ว ซึ่ง Gunn แกเอามายำหมดได้แบบลงตัวมาก และจะว่าไปแล้ว ผมรู้สึกในเชิงว่าพี่แกทำหนังออกมาในเชิงคารวะหนังเก่าๆ เหล่านั้นอีกด้วย

ถือเป็นพัฒนาการที่น่าชื่นชมของพี่แกจริงๆ จากเรื่องแรกอย่าง Slither ที่ถือว่าทำย้อนยุคไปคารวะหนังสยองรุ่นเก่าๆ (อย่าง Night of the Living Dead, Night of the Comet หรือ Night of the Creeps) ซึ่งแม้จะสนุก แต่ก็ยังมีขาดมีเกินบ้าง แต่กับเรื่องนี้พี่แกยิงเข้าเป้าได้หมดเลยครับ

แน่นอนว่าทีมดาราก็เลือกมาได้เด็ดมาก Chris Pratt เกิดแบบเต็มตัวในบทสตาร์ลอร์ดที่มีทั้งความเป็นพระเอกและความกวนผสมรวมอยู่ ในคนเดียว, Zoe Saldana ที่ผมอยากจะยกตำแหน่ง “เจ้าแม่หนังอวกาศแห่งยุค” ให้ซะเหลือเกิน เพราะเจ๊แกเล่นหมดทั้ง Avatar, Star Trek และเรื่องนี้ เรียกว่าหนังเรื่องไหนไปนอกโลก ต้องมีเจ๊แกเสมอ (555) รายนี้ก็เล่นได้หายห่วงเช่นกันครับ

ตัวละครทุกตัวมาพร้อมคาแรคเตอร์ที่คนดูไม่มีทางลืม โดยเฉพาะกรูทที่กลายเป็นตัวเสริมความน่าสนใจให้กับหนังได้อย่างมาก (ยิ่งฉากซึ้งๆ ที่มาแบบคาดไม่ถึงนี่ยิ่งน่าจดจำสุดๆ)

เป็นหนังที่ดูเอามันส์ได้ครับ แบบว่ามันส์และบันเทิงจริงๆ ช่วงท้ายตอนประจัญบานกันก็ทำออกมาได้ลุ้นและยิ่งใหญ่มากๆ และที่ปฏิเสธไม่ได้เลยก็คือ เพลงครับ เพลงประกอบที่คัดมามันปลุกความทรงจำยุค 80 – 90 ได้อย่างถึงขีดจริงๆ

ยอมรับเลยว่าตอนแรกนั้น ผมไม่คิดเลยว่าตัวเองจะชอบหนังเรื่องนี้ได้ถึงขนาดนี้ แต่พอผลลัพธ์ออกมาฮาสนุกเพลินแบบนี้ บอกตรงๆ ว่าผมยินดีเหลือหลายที่มีหนังโปรดเพิ่มขึ้นมาในทำเนียบอีกหนึ่งเรื่อง
คะแนนความชอบ 8.5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน