Safe Haven คืออีกหนึ่งหนังที่ดัดแปลงจากงานของ Nicholas Sparks เจ้าพ่อนิยายโรแมนติกที่คอแนวนี้น่าจะเคยผ่านการอ่านงานของเขากันมาแล้ว

เรื่องนี้ก็มาในแนวโรแมนติกนั่นแหละครับ แต่จะผสมความระทึกขวัญลงไปด้วย กับเรื่องของแคธี (Julianne Hough) หญิงสาวที่พยายามวิ่งหนีจากอดีตอันเจ็บปวด โดยเธอเปลี่ยนสีเปลี่ยนทรงผม พร้อมทั้งปลอมชื่อขึ้นใหม่ แล้วย้ายไปอยู่นอร์ธ แคโรไลน่า

เธอหมายจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในเมืองเล็กๆ ที่อบอุ่น แล้วก็ตามสูตรครับ เธอได้พบรักกับพ่อม่ายลูกสอง (Josh Duhamel) เจ้าของร้านชำที่ปฏิบัติต่อเธออย่างน่ารักเสมอ

แต่ปัญหาคืออดีตที่เธออยากลืม ยังไล่ล่าตามหลอกหลอนเธออยู่

อย่างที่ผมเคยบอกครับ Sparks มีความสามารถในการจับเรื่องรักที่หลายคนอาจนิยามว่า “น้ำเน่า” มาเล่าให้ออกรส คืออ่านแล้วก็อาจรู้สึกถึงความเน่านิดๆ และเดาทิศทางเรื่องได้ไม่ยาก

แต่ Sparks ก็สามารถเอาจุดเด่นอื่นๆ มาชดเชย ไม่ว่าจะเสน่ห์ของตัวละคร, สถานการณ์โรแมนติกที่ลงตัว, บทสนทนาที่แสดงให้เห็นว่าตัวเอกไม่ใช่พวกสมองกลวง ไม่ใช่พวกที่หลงละเมออยู่กับ “รักแบบฝันกลางวัน” เพราะตัวละครในนิยายของเขาส่วนใหญ่จะเป็นพระเอกและนางเอกที่ผ่านร้อนผ่านหนาว มีประสบการณ์ชีวิตมาในระดับหนึ่ง

ทำให้แม้ทิศทางการเดินเรื่องจะลงสูตรเหมือนเรื่องรักๆ ทั่วๆ ไป แต่ตัวตนของพระ-นาง, เหตุการณ์แวดล้อม อีกทั้งบรรยากาศโดยรอบ มันจะส่งอารมณ์เราให้เชื่อและอินไปกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้

ส่วนหนังที่สร้างจากนิยายของเขา ก็มีที่เยี่ยมอย่าง The Notebook หรือ A Walk to Remember แล้วก็มีธรรมดาๆ บ้าง และสำหรับ Safe Haven นี่ก็ถือว่าอยู่ในระดับที่น่าพอใจครับ แม้บางจังหวะในการผสมระหว่างหนังโรแมนติกและหนังระทึกขวัญอาจมีช่วงที่ไม่กลมกลืนบ้าง (ตอนที่โรแมนติกก็สวยงามซะ แต่พอถึงฉากชวนระทึกลึกลับ อารมณ์ก็ดูใกล้เคียงกับหนังศุกร์ 13 เลย มันเลยมีบางจังหวะที่ไม่กลมกลืนกันน่ะครับ)

แต่โดยรวมถือว่าหนังทำออกมาดีครับ จังหวะอาจไม่ลื่นอย่างที่บอกไป แต่ดาราน่ะเลือกมาดีในระดับหนึ่ง Duhamel ดูลื่นไปกับบทดีครับ เพียงแต่อาจยังไม่ถึงขั้นเด่นสุด ในขณะที่ Hough ก็ยังน่ารักมีเสน่ห์เช่นเดิม เธอมาในมาดสวยอมทุกข์ได้อย่างน่าเชื่อ และ Cobie Smulders ก็มาสมทบในบทโจ รายนี้มาน้อย และอาจจะไม่ขโมยซีนนัก แต่บทสรุปของตัวละครนี้ก็นับว่าน่าจดจำไม่น้อย

หนังยกกองไปถ่ายทำกันที่นอร์ธ แคโรไลน่าจริงๆ อารมณ์และบรรยากาศป่าไม้และริมทะเล ต่างก็ดูสวยและอบอุ่นดีครับ อย่างบ้านเช่าที่แคธีไปพักกลางป่า จะว่าไปก็ดูสวยน่าอยู่ดี หรือฉากร้านชำของอเล็กซ์ก็ให้อารมณ์สบายๆ พอเหมาะกับคาแรคเตอร์ง่ายๆ ของอเล็กซ์ดี

Lasse Hallström เป็นผู้กำกับคนแรกที่ได้ทำหนังจากนิยายของ Sparks เป็นครั้งที่ 2 โดยรอบแรกคือ Dear John ครับ ซึ่งเรื่องนั้นถือว่านักแสดงเด่น ในขณะที่เรื่องนี้นักแสดงอาจไม่เด็ดเท่า แต่องค์ประกอบต่างๆ ถือว่าพอเหมาะลงตัวกว่า (แม้จะมีจุดสะดุดอย่างที่บอก แต่โดยรวมก็ยังอร่อยอยู่)

เกร็ดที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้คือ แรกเริ่มเดิมทีบทแคธีน่ะมีการทาบทาม Keira Knightley ให้มารับบท แต่เธอชอบบทเกร็ตต้าใน Begin Again มากกว่า เธอเลยเลือกไปเล่นเรื่องนั้นแทน

ด้านรายได้ก็ถือว่ากำไรสวยงามครับ ลงทุน $25 ล้าน ได้คืนมา $97.6 ล้านจากทั่วโลก แต่กระนั้นก็ยังได้น้อยกว่า Dear John ($115 ล้าน) อยู่หน่อยนึง

ถ้านับจนถึงตอนนี้ ผลงานของ Sparks ที่ทำเป็นหนังออกมา ทำเงินรวมกันทั่วโลกได้ $800 ล้านแล้วครับ

สรุปว่าถ้าคุณชอบงานของ Sparks ก็ลองชมเรื่องนี้ได้ครับ โดยรวมก็ถือว่าน่าพอใจตามสไตล์พี่แกนั่นแหละ
คะแนนความชอบ 7/10 ครับ
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน