Pitch Perfect กำลังจะปิดตำนานด้วยภาค 3 ที่จะฉายปลายปีนี้น่ะนะครับ บอกตรงๆ เลยว่าผมก็ใจตุ้มๆ ต่อมๆ นะ ว่าหนังจะปิดตำนานได้ดีไหม ซึ้งไหม ว่าง่ายๆ คือแอบเอาใจช่วยอยู่ครับ เพราะลึกๆ ผมก็อยากดูแล้วได้อารมณ์ “อิ่ม” แบบตอนดู Pitch Perfect ภาคแรกอีกสักครั้ง

แต่มาตอนนี้ผมเบาใจได้นิดนึงแล้วครับ เพราะไม่ว่า PP จะมีผลออกมาเป็นอย่างไร อย่างน้อยปีนี้ผมก็ได้อารมณ์ “อิ่ม” แบบนั้นมาเรียบร้อย… ก็ได้จากหนังเรื่องนี้นี่แหละครับ

ชอบครับ สรุปคือชอบเลย ชอบจริงชอบจัง หนังมันเข้าทางแบบเต็มๆ กับเรื่องของกลุ่มนักเรียนหญิงแห่งชมรมเชียร์แดนซ์ที่คุณครูซาโอโตเมะ (Yuki Amami) ครูประจำชมรมประกาศเลยว่าเป้าหมายของชมรมนี้คือการไประดับโลก ไปแข่งให้ชนะเลิศที่งานแข่งขันในอเมริกาโน่น

หนังลงสูตรเลยครับ แน่นอนว่าเด็กๆ ต่างก็ไม่เชื่อในตนเองว่าจะไปถึงระดับโลกได้ขนาดนั้น ก่อนจะเป๋ไปเป๋มา ทำผิดทำพลาดอยู่เนืองๆ ไหนจะการแตกคอกันในชมรมอีก เรียกว่าต้องฟันฝ่าสารพัดอุปสรรคทั้งภายนอกและภายใน อีกทั้งแทบจะไม่มีใครให้กำลังใจพวกเธอเลยด้วย

แต่พอถึงจุดหนึ่งเราก็จะได้เห็นพลังแห่งความพยายามครับ ในที่สุดพวกเขาก็จะรวมพลังกัน ร่วมกันเผชิญหน้าไม่ว่าจะเป็นวันที่ดีหรือวันที่แย่ วันที่สุดหรือวันที่อ่อนล้า จนพวกเขาไปยืนที่งานแข่งขันในอเมริกาได้สำเร็จ

นี่คือหนังสร้างแรงบันดาลใจชั้นดีเลยครับ เพราะทีมเชียร์เกิร์ล Jets นี้มีตัวตนจริงๆ ดังนั้นหากใครอยากได้หนังเสริมพลังใจ หนังที่ทำให้เราเกิดอารมณ์ฮึดสู้ ตามด้วยความเบิกบานแจ่มใสให้เราพร้อมรับทุกปัญหา พร้อมทั้งผสมด้วยอารมณ์อบอุ่นสไตล์หนังญี่ปุ่น หนังมีครบจริงๆ ครับ

ตอนต้นๆ หนังอาจดูเหมือนจะเรื่อยๆ อยู่นิดหน่อย แต่ก็เข้าเรื่องได้เร็วอยู่ครับ พอพวกตัวเอกเข้าชมรมแล้วความสนุกก็ค่อยๆ ไหลมา ไม่ว่าจะบุคลิกเฉพาะของแต่ละตัวละครที่ดูแล้วจำง่าย หรือความฮาที่โผล่มาเป็นพักๆ ก่อนที่กลางๆ เรื่องจะเริ่มมีปมให้เราติดตาม กับจุดซึ้งกินใจที่ทำให้เรายิ้มทั้งน้ำตา

จริงๆ ตอนดูนั้น พอหนังผ่านช่วงกลางไป พอถึงตอนที่ทีมเตรียมตัวฟิตซ้อมจะไปอเมริกาแบบเต็มที่ ช่วงนั้นอารมณ์อบอุ่นจะลดปริมาณลง เพราะการฝึกมันจะเริ่มโหดขึ้น จนผมก็เองแอบใจแกว่งเหมือนกันว่าหนังจะพลิกโทนให้กลับมาเป็น “อบอุ่น” ได้อีกหริือไม่… และผลก็คือ ทำได้สำเร็จอย่างสวยงามครับ

ดาราวัยรุ่นทุกคนแสดงได้ดีครับ ทุกคนเหมาะกับบทมากๆ แต่รายที่ยกนิ้วให้ทุกนิ้วเลยคือขุ่นแม่ Yuki Amami ที่บอกเลยครับว่าบทครูซาโอโตเมะนี่ต้องเธอเลย ต้องเธอคนนี้เท่านั้นจริงๆ เพราะเธอเล่นได้ถึงหมดทั้งยามนิ่งและยามซึ้ง เธอคือหนึ่งในพลังสำคัญที่ทำให้หนังเรื่องนี้ออกมาประทับใจอย่างที่เป็นครับ

หลายฉากทำออกมาดีมาก ผมชอบฉากที่ 3 สาวเต้นด้วยกันตรงฟุตบาทน่ะครับ (ใครดูแล้วคงจำได้) เป็นฉากที่สวยงามมาก เพลงที่เลือกก็โคตรเหมาะ ทุกอย่างลงตัวที่สุด ไม่ต้องพูดอะไรมากแต่กินลึกไปถึงใจ ปล่อยให้ท่วงทำนองแห่งลีลา สื่อภาษาและถักทอสายใยระหว่างเพื่อน… ฉากที่นี่ว่าเท่ห์ น่ารัก อบอุ่น ได้อารมณ์ Beautiful Day จริงๆ

ดูเสร็จผมก็จับหนังเรื่องนี้ใส่ลิสต์ “หนังดูเพื่อเพิ่มเสริมพลังใจ” ไปเรียบร้อยครับ ระยะหลังนี่ผมชอบสะสมลิสต์หนังแบบนี้นะ คือเอาไว้ดูเพื่อทำนุบำรุงจิตใจตนเองโดยเฉพาะ วันไหนเหนื่อยๆ วันไหนโลกหนักๆ ก็จัดซะ แม้ปัญหาจะยังแก้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยใจเราฟื้นขึ้นมาได้ มันก็ยังดีกว่าสู้กับปัญหาด้วยใจโทรมๆ

สำหรับหลายๆ ท่าน นี่อาจไม่ใช่หนังที่สมบูรณ์แบบอะไรน่ะนะครับ แต่สำหรับผม หนังเรื่องนี้น่ารัก ดูแล้วอิ่มเอม มีความสุขเคล้าน้ำตา และหากจะมีอะไรที่เสียดายหน่อยในหนังเรื่องนี้ก็คงเป็นตอนจบน่ะครับ หนังแลนดิ้งเร็วไปนิด อยากเห็นความเป็นไปของตัวละครอื่นๆ อีกสักหน่อย เพราะที่เห็นก็แค่ 3 ตัวละครหลักเท่านั้น เลยออกจะพร่องทางอารมณ์ไปนิดนึง

แต่กระนั้นก็เถอะ หนังก็คุ้มที่จะดูครับ เอาเป็นว่าใครชอบหนังญี่ปุ่นแนวสร้างพลังใจล่ะก็ จัดเรื่องนี้ได้เลยครับ
คะแนนความชอบ 8/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน