(สิ่งที่ผมเขียนนี้มีสปอยล์แน่นอนครับ คงต้องขอสปอยล์เพื่อความครบเครื่องในการเขียนถึงครับ)

ผมนั่งคิดอยู่พักหนึ่งครับว่าจะเขียนถึงหนังเรื่องนี้ดีไหม เพราะสิ่งที่ผมพยายามระวังที่สุดในการเขียนเกี่ยวกับหนังทุกครั้งก็คือ ระวังไม่ให้เกิดบรรยากาศความขัดแย้งอันเนื่องจากความเห็นต่าง หรือเกิดความรู้สึกไม่ดียามผมเขียนถึงแง่ลบของหนังเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากๆ เข้า ซึ่งใจผมนั้นก็ไม่อยากให้สิ่งที่ผมเขียนต้องก่อให้เกิดบรรยากาศที่ไม่ดีครับ

แต่กระนั้นใจก็ยังอยากเขียนครับ เพราะจะว่าไปแล้ว หนังเรื่องนี้ก็มีสิ่งที่ผมอยากพูดถึงอยู่เหมือนกัน เลยขอชี้แจงตรงนี้เลยว่า ผมอาจจะไม่ได้ชอบหนังเรื่องนี้มากนัก แต่มันก็เป็นเพียงความเห็นของผมเท่านั้นครับ ไม่ใช่การฟันธงตีตราแต่อย่างใด เพราะคุณอาจชอบหนังเรื่องนี้ก็ได้ครับ และทางเดียวที่คุณจะรู้ได้ ก็คือต้องลองชมดูสักครั้ง หาคำตอบให้ตัวเองดูสักหนหนึ่ง

และโปรดอย่าถือเป็นเรื่องส่วนตัวกันเลยครับ ผมดูหนัง ผมใช้เวลา ผมใช้เงินแลกตั๋วเข้าชม ผมอาจดูแล้วชอบหรือไม่ชอบหนังเรื่องนั้นๆ ได้ รวมถึงมีสิทธิ์แสดงมุมมองที่มีต่อหนังได้เท่ากับทุกท่านที่ได้รับชมหนังเรื่องเดียวกัน และแม้ผมจะไม่ได้ชอบมันมากนัก แต่ผมก็เคารพในทุกความชอบส่วนตัวของแต่ละคนเสมอครับ

นอกจากนี้ ผมไม่อยากให้เราพากันสรุปเพียงง่ายๆ ว่า คนที่ไม่ชอบหนังสักเรื่อง จะต้องถูกเรียกว่าเป็นนักวิจารณ์, ชอบจับผิด, ชอบยึดติด, ดูหนังไม่เป็น, ไม่เปิดใจ, งี่เง่า, อคติ ฯลฯ

เช่นเดียวกับคนที่ชอบหนังสักเรื่องหนึ่ง ก็ใช่ว่าจะต้องมีใครไปยัดเยียดคำเรียกขานเช่น ติ่ง, พวกงั่ง, พวกดูหนังไม่เป็น (เห็นได้ชัดว่าคำนี้ใช้ได้หลายบริบทจริงๆ) ฯลฯ เพราะผมอยากให้บรรยากาศเวลาคนรักหนังคุยกัน เป็นบรรยากาศที่สนุก คนชอบ-ไม่ชอบหนังสักเรื่องสามารถนั่งคุยกันได้โดยไม่ต้องแบ่งฝักฝ่าย

ผมมักคิดเสมอว่า ไม่ว่าเราจะชอบหนังเรื่องนั้นหรือไม่ แต่หากคุณก็ดูและผมก็ดู แสดงว่าอย่างน้อยที่สุดเรามีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน คือ “เราได้ดูหนังเรื่องเดียวกัน” และผมอยากให้นั่นเป็นสิ่งที่เชื่อมเราเข้าหากันมากกว่าจะเป็นสิ่งที่แบ่งแยกเราออกจากกันครับ

เริ่มเลยนะครับ สิ่งแรกที่อยากจะพูดถึงก็คือ ถ้าใครคาดหวังหนังแอ็กชันผจญภัยที่เอาตำนานมาผสมกับจินตนาการ เจือด้วยกลิ่นอายแฟนตาซี แล้วก็มีความเป็น Indiana Jones แบบที่ The Mummy ฉบับปี 1999 เคยทำไว้ล่ะก็ ขอให้ทำการปรับความคาดหวังโดยไวครับ เพราะฉบับนี้ไม่เหมือนฉบับนั้น

สไตล์ของ The Mummy ฉบับนี้ออกแนวแอ็กชันผสมระทึกขวัญครับ พล็อตก็อย่างที่รู้ๆ ตัวเอกคือ นิค มอร์ตัน (Tom Cruise) ทหารนอกแถวที่ชอบขุดสมบัติเป็นงานอดิเรก แล้วเขาก็ไปเจอสถานที่คุมขังอาห์มาเนต (Sofia Boutella) เจ้าหญิงอียิปต์ที่ข้องเกี่ยวกับศาสตร์มืดจนของเข้าตัว และการที่นิคไปปลุกนางโดยบังเอิญก็คือจุดเริ่มต้นของหายนะครับ

ว่ากันแบบตรงๆ ผมรู้สึกเรื่อยๆ กับหนังครับ มันไม่ได้มีอะไรเด่นเป็นพิเศษ อย่างฉากแอ็กชันก็มีเป็นระยะๆ แต่มันไม่ได้ทำให้เกิดความสนุกตื่นเต้นเร้าใจอะไร ไม่ว่าจะฉากไล่ล่าต่างๆ, ฉากเครื่องบินตก หรือฉากบู๊ไคลแม็กซ์ตอนท้าย ทั้งคิว ทั้งมุมกล้อง ทั้งการเล่าเหตุการณ์ มันออกมาดูธรรมดาครับ แม้จะมีการถล่มกระสุน ระเบิด และ CG ก็ตาม แต่มันไม่ก่อให้เกิดอารมณ์ลุ้นเลยจรืงๆ

หรือฤทธิ์เดชของอาห์มาเนตเองก็ไม่ได้อลังการครับ พลังใหญ่สุดที่เธอเนรมิตก็คือพายุทราย (แบบที่เราเห็นในตัวอย่าง) นั่นแหละครับ ส่วนตอนท้ายนี่ใครคาดหวังความลุ้นล่ะก็ต้องเตรียมใจเลยครับ มันไม่ได้มีอะไรเร้าใจขนาดนั้น แต่กระนั้นหากมองแบบกลางๆ แล้ว ที่ไคลแม็กซ์เป็นแบบนั้นก็พอจะเข้าใจได้ในเชิงเหตุผลของเรื่องราวในหนังครับ

ต่อมาก็เรื่องฉาก ที่แม้ผมจะพยายามบอกตัวเองตลอดว่า “นี่ไม่ใช่หนังผจญภัยล่าสมบัติแบบ The Mummy ชุดที่แล้วหรือพวก National Treasure” แต่ฉากมันดูธรรมดามากครับ พวกฉากหลุมศพ ฉากสุสานโบราณต่างๆ มันออกมายังกับหนังเกรดบี (ที่ผมดูบ่อยๆ)

คือจริงๆ ไม่ต้องทำให้มันยิ่งใหญ่ก็ได้ครับ ขอให้มีรายละเอียดให้มันดูมีอะไรสักหน่อยบ้าง แต่ที่เห็นในหนังนี่ไม่ได้อารมณ์โบราณสถานที่มีความขลังหรือพลังมืดแต่อย่างใดเลย และยิ่งหนังเรื่องนี้ทั้งค่ายหนังและทีมงานพยายามจะให้เป็น “หนังเปิดจักรวาลมืด” แต่องค์ประกอบต่างๆ โทนต่างๆ บรรยากาศต่างๆ และลักษณะคาแรคเตอร์ตัวละคร มันไม่ได้ทำให้เรารู้สึกเลยน่ะครับว่านี่คือ “การต้อนรับผู้ชม เข้าสู่โลกแห่ง Dark Universe”
(ยังไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อกันครับ)
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน