The Best Exotic Marigold Hotel เป็นหนังรวมดาราลายครามที่แสนจะน่ารักครับ ดูแล้วสุขใจและอิ่มเอมอย่างยิ่ง

หนังว่าด้วยผู้สูงอายุกลุ่มหนึ่งเดินทางไปพักในโรงแรมที่อินเดีย และโรงแรมที่ว่าก็มีชื่อเดียวกับหนังนั่นแหละครับ ดำเนินงานโดย ซันนี่ คาปูร์ (Dev Patel) หนุ่มอินเดียไฟแรงที่มีความฝันและไอเดียเต็มหัว แล้วจากนั้นเหล่าผู้มาพักก็ได้พบกับประสบการณ์ดีๆ และทางเลือกของชีวิตบั้นปลาย ณ โรงแรมแห่งนี้เอง

ผมอิ่มจริงๆ นะครับ ดูแล้วสุขมาก ชอบมาก เอาแค่ดาราอย่าง Judi Dench, Tom Wilkinson, Bill Nighy, Maggie Smith, Penelope Wilton, Ronald Pickup (Prince of Persia: The Sands of Time( และ Celia Imrie (Bridget Jones’s Diary) พวกท่านเหล่านี้ก็จับใจผมแบบเต็มที่แล้วล่ะครับ เพราะเรื่องฝีมือนั้นไม่ต้องพูดถึง เล่นบทไหนก็คือบทนั้น เล่นให้เรายิ้มผมก็อดยิ้มไม่ได้ หรือถ้าเล่นให้ซึ้งผมก็อดอินตามไม่ได้

สำหรับผมแล้ว ดูพวกท่านมาประชันกัน ก็โคตรคุ้มแล้วครับ

จุดชอบต่อมาคือบรรยากาศครับ ผมชอบโรงแรมในหนังจริงๆ คือมันไม่ใช่โรงแรมหรูเลยนะครับ มันไม่ได้สวยล้ำหรือคลาสสิกอะไรขนาดนั้น แต่มันเป็นโรงแรมที่ดูง่ายๆ อบอุ่น และทิ้งตัวลงที่นั่นเพื่อพักผ่อนสักครั้งครา

หนังทำให้เสน่ห์ของโรงแรมปรากฏบนแผ่นฟิล์มได้จริงๆ ครับ ผมเชื่อว่าตอนแรกหลายคนที่เห็นโรงแรมก็น่าจะมองว่ามันเชย มันเก่า มันไม่น่าอยู่ แต่ลองดูไปสักพักครับ บรรยากาศของโรงแรมจะค่อยๆ ทำให้เรารู้สึกรักมันมากขึ้นทีละน้อย

ผมยังชอบปมของแต่ละคนด้วยครับ เรียกว่าปมของตัวละครคืออีกหนึ่งพลังสำคัญที่ช่วยให้หนังน่าติดตาม ไม่ว่าจะปมของ เกรแฮม (Wilkinson) ที่ให้อารมณ์อิ่ม ซึ้ง และมีบทสรุปที่ “ชวนให้เราใจสงบ” ได้อย่างน่าทึ่ง

ปมของดักลาส (Nighy) กับจีน (Wilton) ซึ่งเป็นสามีภรรยากันก็น่าสนใจครับ เป็นปมที่คนที่แต่งงานกันไปนานๆ อาจเกิดความรู้สึกแบบที่พวกเขารู้สึกได้ ซึ่งทั้ง Nighy และ Wilton ต่างก็สามารถแสดงตัวตนของตัวละครออกมาได้แบบชัดเจน พอเหมาะ (ไม่ล้นเกินจนถึงขั้นทำให้ดูจงใจ)

Dench ก็เด่นมากครับ บทของเธอดูสง่าจริงๆ ส่วน Pickup กับ Imrie ก็เสริมความฮาให้กับหนังได้พอสมควร และที่ลืมไม่ได้คือ Smith ที่แสดงเป็นมิวเรียลได้อย่างสุดยอด เป็นบทที่มีสีสันมากครับ เพราะมีทั้งความน่ารัก แข็งกร้าว อ่อนโยน และเจ้าระเบียบผสมอยู่อย่างพอเหมาะสุดๆ

ส่วนรุ่นหนุ่มสาวอย่าง Patel ก็แสดงได้ดีครับ แม้พี่แกจะดู Alert เว่อร์ไปบ้างในบางวาระ แต่หนังก็เล่าเรื่องของซันนี่ได้อย่างดี จนทำให้เราเข้าใจความเป็นเขามากขึ้น (เลยทำให้รู้สึกรำคาญในความเยอะของพี่แกน้อยลงเรื่อยๆ คือตอนแรกอาจมีหงุดหงิดบ้างครับ แต่พอรู้จักเขามากขึ้น เราก็จะยอมรับเขาได้มากขึ้น)

และอีกคนที่ผมปลื้มก็คือ Tina Desai ในบทสุไนนา คนรักของซันนี่ครับ เป็นบทที่น่ารักไม่น้อยเหมือนกัน

John Madden (Shakespeare in Love และ Captain Corelli’s Mandolin) กำกับหนังเรื่องนี้ออกมาได้ดีครับ ไม่ผิดหวังเลย แน่นอนว่าพลังดารามีความสำคัญ แต่หากผู้กำกับคุมหนังไม่ดี เล่าเรื่องไม่เป็น ความสนุกก็จะไม่อาจฉายแสงออกมาได้ และสำหรับเรื่องนี้ Madden ทำได้อย่างน่าปรบมือครับ

ดีใจที่หนังประสบความสำเร็จไปพอสมควร คือทำเงินไปทั่วโลกถึง $136 ล้าน จากทุนเพียง $10 ล้านเท่านั้น (เลยไม่แปลกครับที่จะมีภาคต่อตามมาอีก)

ดูได้เลยครับ หนังดีแท้ๆ
คะแนนความชอบ 7.5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน