ภาคต่อที่ผมเชื่อว่าหลายคนรอดูครับ จะว่าไปผมเองก็รอเหมือนกัน เพราะภาคแรกทำออกมาได้ “แนว” ดีทีเดียว มันยำตำนานไซอิ๋วได้อย่างน่าสนใจ เรีกยว่าเป็นไซอิ๋วภาคนอกรอบได้เลยล่ะ

ซึ่งผลลัพธ์ของภาคแรกก็มีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบครับ แต่เผอิญผมเข้าข่ายชอบเลยสนุกกันไป แต่ก็ยังไม่ชอบสุดๆ เท่าไซอิ๋ว 95 เดี๋ยวลิงเดี๋ยวคน 2 ภาคแรกที่ทำได้ลงตัวกว่าทั้งเนื้อหาและสาระ)ภาคนี้เล่าเรื่องต่อจากภาคแรก พระถังซัมจั๋ง, หงอคง, ตือโป๊ยก่าย และซัวเจ๋งก็เดินทางสู่ชมพูทวีปต่อไปด้วยความทุลักทุเลอย่างยิ่ง เพราะนอกจากพวกเขาต้องเจอกับสารพัดปีศาจมาตอแยแล้ว พวกเขายังขยันตีกันเองบ่อยๆ อีกด้วย

ภาคนี้เปลี่ยนตัวแสดงหลักแต่คาแรคเตอร์ก็ยังคงคล้ายของเดิม อย่างพระถังก็ออกแนวเวิ่นเว้อช่างพูด ส่วนหงอคงก็ดูเป็นลิงร้ายที่พร้อมจะมีเรื่องกับคนและปีศาจได้ทุกเมื่อ, ตือโป๊ยก่ายก็ยังสวมหน้ากากและแปลงร่างหล่อทุกทีที่มีโอกาส ในขณะที่ซัวเจ๋งก็ยังขี้หงุดหงิด หน้าก็ชอบมีเหตุให้ต้องมู่ทู่อยู่บ่อยๆ

ครึ่งแรก หรืออันที่จริงต้องบอกว่าค่อนแรกของหนังนั้นออกแนวเน้นความฮาแบบนอกลู่น่ะครับ สารภาพว่าไม่รู้สึกขำเท่าไร ซึ่งผมก็ไม่อยากจะบอกว่ามันไม่สนุกน่ะนะครับ คืออาจมีคนชอบก็ได้ แต่เราแค่ไม่ถูกเส้นกับมันเท่านั้นเอง ก็เหมือนเงือกสาวปังปังน่ะครับ คนชอบก็มี แต่ผมออกแนวเฉย ไม่ได้ขำไปกับมันสักเท่าไรดังนั้นในเบื้องต้นก็พอจะบอกได้ว่า ใครชอบมุกในหนังของเฮียโจวซิงฉือระยะหลังๆ (เช่น เงือกสาวปังปัง) รวมถึงสารพัดหนังแฟนตาซีของจีนที่เนื้อเรื่องมักไม่มีอะไร แต่เน้นภาพสวยกับ CG เยอะๆ ก็อาจจะโอเคกับค่อนแรกของเรื่องครับ แต่หากไม่ชอบอะไรเหล่านั้น ก็คงออกแนวเฉยครับ

ระหว่างดูนี่ผมก็นึกไปนะว่าทำไมผมถึงไม่โดนกับมุกสไตล์เฮียโจวอีกแล้ว ซึ่งส่วนสำคัญคงเพราะเฮียโจวไม่ได้เป็นคนลงมาเล่นเองน่ะครับ ผมว่ามุกแบบฮาหน้าตาย, พูดไม่หยุด, ทำชาวบ้านเจ็บตัว, ทำอะไรเปิ่นๆ แบบหน้าไม่อาย อะไรเหล่านี้คือเครื่องหมายการค้าของเฮียโจวเขา มันต้องเฮียโจวเล่นเองถึงจะโดน และมันไม่ใช่มุกที่จะมีคนเอามาเล่นแล้วทำให้คนดูรู้สึกว่ามัน “ใช่” ได้ง่ายๆ

อย่างในเรื่องนี่ตัวพระถังก็เหมือนเฮียโจวสมัยก่อนน่ะครับ ชอบทำหน้าเหวอๆ, ตีหน้าตายแบบอ้าปาก, พูดเยอะแบบขี้โม้, มุกเปลี่ยนท่าแบบกะทันหัน ฯลฯ มันคือเฮียโจวแท้ๆ ครับ เพียงแต่อย่างที่บอกน่ะว่าของแบบนี้ไม่ใช่ทุกคนจะเล่นแล้วลื่น (รวมถึงตัวละครอื่นๆ ที่บุคลิกและคาแรคเตอร์เราจะนึกหน้าอู๋ม่งต๊ะ และสารพัดดาราสมทบขาประจำของหนังเฮียโจวผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ)

ยอมรับครับว่าครึ่งแรกรู้สึกคล้ายหงอคงตอนโดนกระทำชำเรา ลึกๆ ออกแนวกล้ำกลืนนิดหน่อย แต่ก็ยังดีครับที่มันเลอะแค่มุกตลก ในขณะที่เนื้อเรื่องแม้จะไม่เด่นแต่ก็ยังมีทิศทางให้เดิน เช่นเดินไปเจอปีศาจ หรือตอนเข้าเมืองช่วงท้าย รวมถึงพวก CG และการออกแบบปีศาจก็ทำได้น่าสนใจไม่น้อย (ชอบแนวคิดปีศาจแมงมุมน่ะครับ ออกแบบได้กึ่งหลอนกึ่งสร้างสรรค์ดี)สำหรับผมแล้วความสนุกมันมาประมาณตอนครึ่งชั่วโมงท้าย พอปีศาจบิ๊กๆ เริ่มออกมา เนื้อเรื่องเริ่มขมวดปม และที่สังเกตได้ชัดมากคือความเลอะเทอะรวมถึงมุกตลกนอกลู่มันหายไปเลยครับ เหมือนครึ่งแรกเป็นตลกหน้าม่านเล่นคั่นเวลา แต่โชว์จริงอยู่ตอนหลังๆ อะไรประมาณนั้น

ช่วงท้ายตีกันก็ CG มันส์ได้ใจในระดับหนึ่ง ซึ่งใครไม่ชอบตีกันแบบ CG ก็อาจจะเฉยครับ แต่ผมก็มองในแง่ของคิวบู๊และจินตนาการฉากการต่อสู้ที่ทีมงานเนรมิตออกมา ก็ทำได้อลังการไม่เลว ก็พอจะชดเชยความเลอะในครึ่งค่อนแรกไปได้พอสมควร

โดยรวมแล้วก็ดูได้เรื่อยๆ ครับ แต่เทียบภาคแรกไม่ได้เลย ในภาคแรกนั้นการเดินเรื่องมันอาจแปลกๆ บ้าง มุกอาจมีฝืดบ้าง แต่มันมีความแปลกแหวกแนวแทรกมาดึงความสนใจ มันคือการตีความใหม่ที่เวิร์กอยู่ ในขณะที่ภาคนี้ก็เหมือนๆ จะมีความพยายามในการตีความใหม่อยู่เหมือนกันครับ ซึ่งบางอย่างก็โอนะ แต่ครึ่งค่อนแรกมันเสียเวลาไปกับมุกนอกเรื่องมากไปนิด จนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าหนังทำแบบสไตล์ภาคแรกตั้งแต่ต้น ผลที่ได้อาจดีกว่านี้ก็ได้

คะแนนความชอบ 6/10

รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน

++++++++++++++++++++++
+++++ถัดจากนี้มีสปอยล์+++++
+++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++

แต่ผมชอบหักมุมตอนท้ายนะ จริงๆ ก็พอเดาได้ แต่จังหวะการเฉลยมันโอเค มันก็แสดงมุมมองที่เฮียโจวมีต่อหนังเรื่องนี้ อย่างตัวพระถังมักถูกมองว่าใสซื่อ ถูกหลอกและถูกจับไปเสมอ แต่เวอร์ชั่นนี้พระถังก็มีสมองเหมือนกัน เพียงแต่ความทีะเล่นทีจริงของหนังมันก็ทำให้ประเด็นดีๆ ถูกลดทอนไปพอสมควร

และผมชอบอั้งไฮ่ยี้เวอร์ชันนี้นะ มันฉีกตำนานดี ตอนเฉลยว่าตัวละครนี้คืออั้งไฮ่ยี้นี่ก็ทำให้อึ้งได้ไม่น้อย ส่วนฉากตีกันก็ทำได้มันส์พอตัว