รีวิวนี้สปอยล์เต็มขั้นครับ หากใครไม่อยากทราบข้ามไปได้เลยครับ

1) ว่าถึงฉากท่านลอร์ดเวเดอร์เลยแล้วกัน ผมชอบฉากที่ท่านลอร์ดเวเดอร์แกออกมาตอนซีนท้ายน่ะครับ เป็นฉากเด็ดที่สุดของหนังก็ว่าได้ เพราะเราจะได้เห็นท่านลอร์ดในมาดโหดแบบที่เราไม่ได้เห็นจากภาคอื่นๆ

อันนี้สารภาพครับว่าดาร์ธ เวเดอร์นั้นเป็นตัวร้ายที่ผมไม่รู้สึกกลัวหรือเกรงขามพี่ท่านสักเท่าไร อันนี้รู้สึกมาตั้งแต่เด็กแล้ว คือแอบคิดมาตลอดว่าอยากเห็นท่านลอร์ดในมาดโหดสักครั้ง อยากรู้น่ะครับว่ามันจะโหดได้แค่ไหน

ปรากฏว่าภาคนี้มาเลยครับ ท่านลอร์ดไล่ฆ่าลูกยานฝ่ายกบฎ ด้วยภาพและจังหวะนี่ทำผมขนหัวลุกเลยนะ คำถามที่เคยมีว่า “ดาร์ธ เวเดอร์น่ากลัวตรงไหน” บัดนี้ได้รับคำตอบแล้วครับ ผมเชื่อแล้วว่าท่านน่ากลัวแค่ไหนตอนเอาจริง… ดังนั้นสำหรับผม แค่ฉากนี้ฉากเดียวก็คุ้มแล้วครับ

“การได้เห็นท่านลอร์ดเวเดอร์ “โหดจริง” สักครั้งในชีวิต ถือเป็นการเปิดหูเปิดตาให้ข้าน้อยโดยแท้” (ขอคารวะด้วยโรมูลัน เอลสัก 3 จอก 555)

2) กล่าวได้ว่าธีมสำคัญอย่างหนึ่งของหนังคือ “ความหวัง จะเป็นพลังสำหรับคนที่เชื่อ และจะเป็นจุดอ่อนสำหรับคนทีประมาท”

ประโยคเด็ดของหนังพูดไว้ว่า “ฝ่ายกบฎเกิดได้เพราะความหวัง” เพราะท่ามกลางภาวะอันมืดมนยามฝ่ายจักรวรรดิครองกาแลคติกและเหล่าเจไดสูญสิ้น ผู้คนต่างท้อแท้ หมดอาลัย และรู้สึกว่าชีวิตไร้อนาคต ทว่าเพราะคนยังมี “ความหวัง” ครับ ความหวังที่จะกอบกู้ ความหวังที่จะพิชิตจักรวรรดิ ความหวังที่จะประกาศอิสรภาพ

ความหวังนี่เองที่ทำให้คนมารวมตัวกัน เป็นฝ่ายกบฎที่ทุกคนมีจุดหมายร่วมกันคือการหยุดยั้งความโหดร้ายของฝ่ายจักรวรรดิ แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตและเลือดเนื้อก็พร้อมยอมพลี

แต่ “ความหวัง” ที่เป็นไฮไลท์จริงๆ คือความหวังของกาเลนครับ เขายอมทำงานให้จักรวรรดิ ยอมสร้างเดธสตาร์ ยอมโดนหาว่าเป็นคนเลว ทั้งหมดก็เพื่อแทรก “จุดอ่อน” ลงในเดธสตาร์ และเหตุผลที่เขาทำเช่นนั้นก็เพื่อลูกสาวของเขานั่นเอง

เขาไม่รู้หรอกว่าลูกของเขาจะยังมีชีวิตอยู่ไหม แต่ความหวังของเขาก็คือ “ลูกของเขายังไม่ตาย” และนั่นเป็นเหตุผลอันเพียงพอแล้วที่จะทำทุกอย่างเพื่อยุติความโหดร้ายของจักรวรรดิ เพื่อมอบโลกอันสงบสุขและสันติให้กับลูกของเขาที่อาจยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนสักแห่งในจักรวาล

“ความหวัง” ที่เกียวกับลูกสาวนั้น ทรงพลังอย่างยิ่งสำหรับ “คนเป็นพ่อ” อย่างกาเลน

นอกจากที่เดธสตาร์ต้องพินาศเพราะความหวังแล้ว ตัวร้ายประจำตอนอย่างออร์สันก็ต้องพบกับความพินาศอันเนื่องจากคำว่า “ความหวัง” เช่นกัน

ความหวังดอกแรกที่สร้างความพินาศให้ออร์สันคือความหวังที่ซ่อนอยู่ในใจกาเลน และความหวังดอกที่สองก็คือ ความหวังที่จินและพวกกบฎมีอยู่ในใจพวกเขา… ออร์สันประมาทในความหวังและความรักของคนมากจนเกินไป และหนังยังทำให้เราเห็นอีกว่าอำนาจที่เขาหลงใหลนั้น หาได้จีรังไม่

(อดคิดไม่ได้ว่าหากออร์สันไม่ดื้อดึงเอาตัวกาเลนมาทำงานให้ แต่ไปหาเอาวิศวกรมือรองที่ไร้อุดมการณ์หรือฝักใฝ่ในจักรวรรดิมาทำแทน รูปการณ์จะเปลี่ยนไปจากนี้ไหม?)

จะว่าไปในหนัง Star Wars นั้นจะมีธีม “ความหวัง” แทรกอยู่ตลอด และนั่นก็เป็นจุดที่ผมมองว่าหนังภาคแยกนี้สามารถเชื่อมเข้ากับหนังภาคหลักได้อย่างน่าชื่นชม เรียกว่าธีมยังคงความเป็น Star Wars ไว้ได้ดีทีเดียว

และโดยส่วนตัวผมมองว่าแง่คิดสำคัญของหนังชุดนี้คือ “จงตั้งอยู่ในความไม่ประมาท” เพราะทั้งคนร้ายและคนดีในเรื่องต่างก็มักจะพลั้งพลาดเพราะประมาทนี่แหละ (ยามด้านสว่างประมาท ด้านมืดก็ผงาด แต่ครั้นด้านมืดประมาท ด้านสว่างก็ตีโต้ได้เสมอ)

3) มีจุดน่าเสียดายเล็กๆ อีกหนึ่งอย่างคือ CG ที่หนังใช้สร้างมอฟ ทาร์คินกับเจ้าหญิงเลอานั้นยังไม่เนียนเท่าที่ควร บางจังหวะมีตาลอย-ตาหลุดอยู่เหมือนกัน อันนี้ก็หวังว่าตอนออกแผ่นจะมีการรีมาสเตอร์เพิ่มความเนียนเขาไปอีกสักหน่อยน่ะนะครับ ^_^
คะแนนความชอบ 7.5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน