หลังดูจบแล้วตระหนักเลยครับว่าผมดูมันช้าไปนะ จริงๆ ควรดูตั้งแต่ตอนมันเข้าแรกๆ แล้วเอามาบอกกล่าวกันว่ามันสนุกแค่ไหน เพราะดูเหมือนรอบจะน้อยแล้วเหมือนกัน

หนังสนุกครับ ดูแล้วผมชอบเลย แต่ชื่อไทยอาจทำให้นึกว่าเป็นหนังแนวระทึกโหดๆ กระตุกขวัญ ซึ่งขอบอกเลยว่ามันไม่ขนาดนั้นครับ มันไม่ได้น่ากลัวหรือเลือกสาดอะไรหรอก แต่จะออกแนวตื่นเต้น ลุ้น อะไรประมาณนั้นมากกว่า

พล็อตอาจชวนให้นึกถึง 13 เกมสยองน่ะนะครับ ว่าด้วยเกมที่ชื่อ Nerve ที่ให้คุณเลือกว่าจะเป็นคนเล่นหรือคนดู ถ้าเป็นคนดูก็ดูไป โดยบางทีก็มีส่วนในเกมบ้าง โหวตบ้างอะไรบ้างประมาณนั้น

ส่วนผู้เล่นก็มีหน้าที่ทำตามคำท้าครับ หากทำได้ก็จะได้เงิน ซึ่งโจทย์ก็จะหนักขึ้นตามลำดับ แล้วทีนี้ตัวเอกของเราอย่าง วี (Emma Roberts) ก็ตัดสินใจลองเป็นผู้เล่นดู ซึ่งเกมที่ว่านี่ทำให้เธอเจอกับ เอียน (Dave Franco) ที่เล่นเกมนี้เหมือนกัน แล้วนั่นล่ะครับคือจุดเริ่มต้นของคืนตื่นเต้นที่จะเปลี่ยนชีวิตเธอรวมถึงใครอีกหลายๆ คนด้วย

พล็อตอาจไม่ใหม่ครับ แต่เอามาเล่าได้สนุกดี การเดินเรื่องถือว่าน่าติดตาม ไม่มีช่วงอืดเลยครับ หนังเดินเรื่องเร็ว ตอนต้นก็แนะนำตัวละครหลัก ใช้เวลาไม่นานแต่เราก็รู้หมดว่าใครเป็นใคร ใครเป็นคนแบบไหน แล้วจากนั้นหนังก็เดินหน้าเข้าสู่โลกของเกม ซึ่งก็มีหลากรสล่ะครับ บางเกมก็ออกแนวขำ บางเกมก็ตื่นเต้น บางเกมก็ลุ้นแบบแรงๆ ก็มี ซึ่งความลุ้นก็เพิ่มขึ้นตามลำดับ

ตัวหนังอาจไม่ได้เกินคาดเดานะ แต่มันดูเพลินดีน่ะครับ อันนี้ขอชม 2 ผู้กำกับ Henry Joost และ Ariel Schulman ที่สามารถคุมหนังได้อยู่มือ ซึ่งคู่นี้เขาเคยทำหนังอย่าง Paranormal Activity 3 และ 4 มาก่อนครับ ซึ่งก็พูดได้เต็มปากนะว่าเรื่องนี้น่าพอใจกว่า 2 เรื่องนั้นมากๆ เลยครับ ลงตัวพอดีพอเหมาะกว่ากันเยอะ

ดาราก็เลือกมาดีครับ Roberts เหมาะดีกับบทสาวที่ดูเหมือนจะเรียบร้อย แต่ก็แฝงความเป็นตัวของตัวเอง (แบบแรงนิดๆ) เอาไว้ ซึ่งจะว่าไปผมว่าเธอเล่นหนังดีนะ เล่นเป็นคนดีมากๆ ก็ได้ จะเล่นแบบร้ายเริ่ดๆ (แบบใน Scream Queens) ก็ได้ ในขณะที่เรื่องนี้เธอดูเป็นคนที่มีมิติน่ะครับ มีด้านดีและด้านไม่ดีผสมกันตามประสามนุษย์ปุถุชน

Franco ก็เหมาะครับ ลื่นไปกับบทได้ไม่เลว บางโมเมนต์พี่แกก็เท่ห์นะ แต่ผมชอบที่คาแรคเตอร์นี้มีอะไรซับซ้อนอยู่เหมือนกัน ผมชอบฉากที่วีคุยกับเขาแล้วบอกว่า คุณดูเหมือนเป็นคนมั่นใจนะ แต่จริงๆ ข้างในคุณก็ยังมีความไม่มั่นใจอยู่ ซึ่ง Franco สามารถทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้จริงๆ ครับ

ดาราสมทบเจ้าอื่นถือว่ากำลังดีครับ ไม่ว่าจะ Emily Meade ในบทซิดนี่ย์ เพื่อนของวีที่ถือว่าเจอเรื่อง ไปเยอะเหมือนกันในคืนๆ นี้, Miles Heizer ในบททอมมี่ เพื่อนสนิท (ที่ออกแนวจะคิดไม่ซื่อ) ของวี รายนี้ดูเหมือนจะไม่เด่น แต่เอาเข้าจริงถือว่ามีบทบาทไม่น้อย และ Juliette Lewis ในบทแม่ของวี ขานี้เล่นหนังมานานครับ กับบทนี้ก็ถือว่าเล่นลื่นไปถึงไหนๆ เลยล่ะ

โดยรวมแล้วผมเชียร์ให้ดูครับ คือหนังมันอาจไม่ได้สุดยอดนะ แต่มันกลมกล่อมพอเหมาะ เดินเรื่องได้น่าติดตาม ไม่ได้น่ากลัวหรือโหดเว่อร์ หนังได้เรต PG-13 (ต่ำกว่า 13 ดูได้ โดยควรมีผู้ปกครองแนะนำ) ก็ถือว่าสมกับเรตครับ ตื่นเต้นบ้าง แต่ไม่ได้แรงอะไร

พูดได้เต็มปากว่าชอบครับ ชอบทั้งในแง่ความเป็นหนังตื่นเต้นที่เล่าได้น่าติดตาม ดาราเล่นกันได้ดี พล็อตแม้จะไม่ใหม่แต่ก็ไม่น่าเบื่อ และที่ชอบเป็นพิเศษคือการแอบจิกกัดอะไรหลายๆ อย่างในสังคม โดยเฉพาะข้อความสุดท้ายที่ส่งไปถึงคนดูน่ะครับ มันใช่เลยนะ ใช่อย่างแรงเลยล่ะครับ

ต้องยอมรับล่ะครับว่าผลลัพธ์ที่เกิดในสังคมนั้นเป็นผลมาจากการกระทำของคนในสังคมนั่นแหละ ลองว่าคนส่วนใหญ่ทำแบบไหนหรือคิดแบบไหนมากๆ ล่ะก็ มันก็จะลากสังคมให้เป็นไปในทิศทางนั้น

ยกตัวอย่างง่ายๆ อย่างละครแรงๆ ที่บ้านเราชอบดูแล้วหลายคนชอบบ่น แต่เอาเข้าจริงแล้วถ้าทำออกมาแล้วไม่มีใครดู เขาก็คงไม่ทำออกมาหรอก (ในทางกลับกัน ละครหรือหนังที่มีสาระหรือเนื้อหาดีๆ น่ะ ที่เขาไม่ค่อยทำออกมา ก็เพราะคนดูน้อยนั่นเอง)

สังคมก็เหมือน “น้ำ” ตรงปลายสายของแม่น้ำน่ะครับ ถ้าลองว่าจากต้นน้ำมาถึงปลายน้ำมันสะอาดล่ะก็ ที่ปลายสายของแม่น้ำมันก็ยังสะอาด แต่ถ้าระหว่างทางมันสกปรกมาก เน่ามาก เหม็นมาก คนทิ้งขยะและสิ่งปฏิกูลลงมามากๆ ปลายน้ำก็ย่อมเต็มไปด้วยความเน่าเป็นของธรรมดา

หรืออย่างเกมนี้ก็เหมือนกันครับ ถ้าไม่มีใครดูเสียอย่าง แล้วเกมมันจะยังก่อเรื่องก่อราวได้มากมายยังไง?

สรุปอีกทีครับว่าหนังน่าดูจริงอะไรจริงครับ
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน