สำหรับผมแล้ว เรื่องนี้ขึ้นลิสต์ว่าต้องดูครับ เหตุผลง่ายๆ ก็คือมีเจ้าป้าคนโปรด Maggie Smith นำแสดง

หนังสร้างจากเค้าโครงเรื่องจริงครับ เรื่องของหญิงชรานามว่าแมรี่ แชพเพิร์ด ซึ่งเธออาศัยในรถแวนจริงๆ ครับ โดยเธอจอดรถแวนไว้ที่ข้างถนนในลอนดอน กินนอนในนั้นนานถึง 15 ปี

แล้วพอดีครับว่าที่เธอไปจอดนั้นอยู่ใกล้กับบ้านของนักเขียน Alan Bennett เขาก็เลยบันทึกเรื่องราวของเธอไว้แล้วก็นำมาเขียนเป็นบทละคร แล้วหนังเรื่องนี้ก็หยิบเอาเรื่องราวที่ Bennett เล่าไว้มาถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์

Smith แสดงเป็นแมรี่ แชพเพิร์ด รอบนี้เป็นรอบที่ 3 แล้วครับ รอบแรกเธอแสดงไว้ตอนเป็นละครเวที รอบ 2 เธอแสดงในละครวิทยุ และนี่คือรอบที่ 3 ครับ ซึ่งแน่นอนว่าการแสดงของเธอคือพลังสำคัญของหนังนั่นเอง

พล็อตก็ง่ายๆ ครับ แมรี่ แชพเพิร์ด หญิงชราในรถแวนอาศัยอยู่ในรถ จอดไว้ข้างถนนโดยไม่แคร์สายตาใคร ซึ่งก็มีทั้งคนที่เห็นใจเธอ และคนที่รำคาญเธอ แต่เธอก็ยังอยู่ตรงนั้น แล้วก็ก่อมิตรภาพสัมพันธ์กับ อลัน เบนเนตต์ (ในหนังได้ Alex Jennings มารับบทไปครับ)

หนังอาจไม่ใช่ดราม่าเข้มข้นนะครับ เรื่องราวอาจไม่หนักหรือไม่ซับซ้อนมาก แต่ถือเป็นหนังดราม่าแบบอังกฤษที่ใช้ตัวละครเป็นพลังสำคัญในการขับเคลื่อนเรื่องราว ซึ่งแน่นอนว่าหนังแบบนี้ต้องอาศัยนักแสดงมือดีครับ ไม่งั้นหนังจะจืดทันที

และการแสดงของ Smith ก็ไม่ทำให้ผิดหวังครับ เธอถ่ายทอดบทหญิงชราที่ดูป้ำๆ เป๋อๆ เล็กๆ ไม่ชอบสุงสิงกับใคร แล้วก็มีปมบางอย่างซ่อนในใจ ยอมรับเลยครับว่า Smith ทำให้บทนี้ดูน่ารักและแอบน่ารำคาญเล็กๆ ได้อย่างยอดเยี่ยมเลย

ในขณะที่ Jennings ก็ถ่ายทอดความเป็นเบนเนตต์ได้ดีเหมือนกันครับ เขาดูเป็นชายเนี๊ยบๆ ที่แอบซ่อนบางอย่างไว้ในใจเหมือนกัน อันนี้หากลองมองแล้ว ผมว่าก็ดูมีเหตุผลดีน่ะนะครับ อาจเพราะตัวเบนเนตต์เองก็มีความลับในใจ เขาเลยเข้าใจความรู้สึกในหลายๆ วาระของแมรี่

ไปๆ มาๆ มันเลยเหมือนพวกเขากลายเป็นเพื่อนทางใจกันไปครับ ต่างคนต่างชดเชยเติมเต็มบางอย่าง แม้จะไม่ถึงกับคุยกันทุกเรื่อง แต่ลึกๆ แล้วพวกเขาก็อุ่นใจครับ ที่มีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟังกัน แม้จะออกแนวฟังบ้างเถียงกันบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าอยู่อ้างว้างเพียงลำพัง

จริงๆ ผมว่าบทเบนเนตต์นั้นถือว่าเป็นบทที่ชูรสให้หนังได้แบบคาดไม่ถึงนะ ตอนแรกก็รู้แหละว่าเรื่องของแมรี่ต้องนำอยู่แล้ว แต่พอดูๆ ไปผมก็รู้สึกชอบตัวละครเบนเนตต์มากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เพราะพี่แกเป็นคนดีเท่านั้นนะครับ แต่พี่แกมีความน่ารัก มีมุมน่าค้นหา

ซึ่งผมว่าก็ไม่แปลกนะ ก็ตัวละครนี้คือคนเขียนบทนั่นเอง ดังนั้นพี่แกก็ย่อมเข้าใจตัวเองในระดับหนึ่งล่ะครับ เลยสามารถเล่าตัวละครนี้ได้แบบน่ารักพอตัว

ส่วนบรรยากาศในเรื่องน่ารักดีครับ ดูสะอาดๆ สงบๆ สบายๆ ในลอนดอน

เอาเข้าจริงๆ แล้วหนังไม่ได้สุดยอดอะไรหรอกครับ แต่หนังมันพอดีพอเหมาะ การแสดงดี เนื้อเรื่องอาจจะดูเรื่อยๆ แต่ด้วยพลังดาราจึงทำให้น่าสนใจ พอดูจบแล้วก็มีความสุขไม่น้อยเหมือนกัน

เอาเป็นว่าใครชอบหนังดราม่าเบาสมองแบบอังกฤษ หรือชอบเจ้าป้า Maggie Smith ล่ะก็ แนะนำให้ลองชมกันเลยครับ
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน