Big Game เป็นหนังมันส์ๆ โม้ๆ ที่ดูเอาเพลินก็ไม่เลวครับ ความยาวก็ไม่มาก แค่ชั่วโมงครึ่งเท่านั้นเอง (ถ้าเป็นตัวหนังอย่างเดียวน่าจะแค่ 80 นาที นอกนั้นเป็น End Credits)

Samuel L. Jackson โดดมาเล่นเป็นประธานาธิบดีวิลเลี่ยม อลัน มัวร์ที่เครื่องบินแอร์ ฟอร์ซ วันถูกทำให้ตกกลางป่าเขา แล้วเขาก็โดนไล่ล่าผู้ก่อการร้ายครับ แต่สิ่งที่ไม่มีใครคิดฝันคือ กลางป่านั้นมีเด็กชายวัย 13 ปี (Onni Tommila) ที่ถูกพ่อนำมาปล่อยในป่า เพื่อให้เขาได้รู้จักเอาตัวรอดและเรียนรู้วิถีแห่งลูกผู้ชาย

และไปๆ มาๆ เจ้าเด็กคนนี้นี่แหละครับที่กลายเป็นคนเพียงคนเดียว ที่ลงมือช่วย ปธน. ให้พ้นจากภัยร้ายในครั้งนี้

พล็อตมันโม้ดีนะครับ จริงๆ หากทำให้ดีมันก็คงจะมันส์มากๆ และสำหรับผลที่ออกมาก็ถือว่าโอเคในระดับหนึ่ง ดูได้เรื่อยๆ แม้แอบช้าแอบเบื่อบ้าง แต่หนังก็พยายามใช้ “ของ” ที่มีให้เกิดประโยชน์ที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ของ” ที่ว่าคือภาพป่าเขาที่สวยงามที่เป็นฉากหลังของเหตุการณ์ครับ หนังไปถ่ายทำกันที่รัฐบาวาเรีย ประเทศเยอรมนี ซึ่งผมยอมรับเลยครับว่าโลเกชั่นสวยมาก ป่าเขาเขียวขจี มีภูเขาล้อมรอบ ซึ่งมันช่วยเสริมบารมีให้หนังได้อย่างดี คือแม้เรื่องราวจะไม่ได้มันส์มากมาย แต่การที่คนไปล่ากัน ไปสู้กันโดยมีป่าเขาสวยๆ เป็นฉากหลัง มันก็ทำให้ตัวหนังดูดีขึ้นไม่น้อยเหมือนกัน

ส่วนดารานั้นถือว่ากลางๆ ครับ Jackson ก็เล่นได้ดีนั่นแหละ เพียงแต่ผมติดภาพพี่แกในฐานะนิค ฟิวรี่, จอห์น แชฟท์ หรือเมซ วินดูไปแล้วน่ะครับ คือพี่แกควรจะมาในมาดเก๋า เก่ง มีสมอง และไม่โดนใครถล่มง่ายๆ แต่เข้าใจว่าบทคงอยากให้ ปธน. ไม่เก่งบู๊ แล้วก็ยกเรื่องพะบู๊ไปให้เจ้าหนู Onni แทน มันก็เลยแอบขัดทางอารมณ์นิดๆ เพราะปกติเจอหน้าป๋าแกมันต้อง F-ck ต้อง Motherf-cker ดังนั้นพอมาเจอป๋าแกในคราบหงอๆ มันเลยแปลกนิดๆ

ผมว่าบทประธานาธิบดีผิวสีที่หงอได้เนียน ขอยกให้ Jamie Foxx แห่ง White House Down ครับ ทั้งหงอเนียนและแอบเกรียนเลยล่ะ (5555)

ขณะเดียวกันเจ้าหนู Onni แม้จะน่าจดจำ แต่ก็ยังเด่นได้อีกน่ะครับ ยังยัดช็อตเท่ห์ๆ ให้ได้อีกเยอะ และผมยอมรับว่าผมคิดไปเองซะเยอะ คือตอนดูตัวอย่างผมนึกว่าเจ้าหนูคนนี้น่าจะเก่งและเชี่ยวในป่ามากๆ แต่ไปๆ มาๆ บทในเรื่องกำหนดให้เจ้าหนูคนนี้กำลังอยู่พิธี “เลื่อนจากเด็กเป็นผู้ใหญ่” ก็เลยไม่ได้เก่งหรือโชว์เหนืออะไรมากอย่างที่คิด

สิ่งที่ถือว่าน้อยไปหน่อยคือความเก่งของตัวละครน่ะครับ ฝ่ายดีก็ไม่ได้เก่งมาก ส่วนพวกผู้ร้ายก็ไม่ได้เก่งมากมายเช่นกัน พอๆ กับพวกที่อยู่ในทำเนียบก็ดูไม่ได้เก่งอะไรเลย หนังเลยเป็นแอ็กชันที่รวมตัวละครระดับกลางๆ เอาไว้ คือไม่ได้เก่งมากมาย แล้วก็ไล่ล่ากันแบบเรื่อยๆ ไม่ได้ขับเคี่ยวกันอย่างที่ควรจะเป็น ผลที่ได้ก็เลยออกมาเป็นความเพลินระดับกลางๆ ที่ยังสุดได้อีกเยอะ

คือเรื่องทุนสร้างไม่มากนั้นพอเข้าใจครับ แต่ความเข้มข้นไม่มากนี่ก็ทำให้รสที่ควรอร่อยของหนังลดปริมาณลงไปเหมือนกัน

จริงๆ ผมชอบพล็อตนะครับ และสนใจตั้งแต่ดูตัวอย่างแล้ว คือไม่คาดหวังว่ามันจะสนุกแบบ Air Force One หรอก แต่ก็แอบคาดหวังว่าหนังจะมีอะไร ใหม่ๆ ที่เข้าท่าบ้าง ซึ่งการเอาเด็กมาช่วย ปธน. นี่ก็ถือว่าเวิร์กอยู่ครับ แต่ในแง่ความสนุก ความเข้มข้น หรือการแก้เกมซึ่งกันและกัน (ให้สมชื่อว่า Big Game) จัดว่าอยู่ในระดับ “สนุกมากได้อีก” ก็เลยเสียดายอยู่เล็กๆ เพราะถ้าทำดีๆ นี่ผมว่าฮิตได้เลยนะ

สรุปว่าดูเอาเพลินก็พอได้อยู่ครับ
คะแนนความชอบ 6/10 ครับ
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน