ตอนแรกแอบหวั่นใจอยู่เหมือนกันว่าปีนี้จะออกมาสนุกไหม เพราะ Zoe McLellan เจ้าของบทเมเรดิธ โบรดี้ เดินออกจากซีรี่ส์ไป เลยกลัวว่าบรรยากาศครอบครัวและอะไรหลายๆ อย่างที่สร้างไว้ตั้งแต่ปีแรกจะเจือจางลง

ครั้นพอได้ดูแล้วก็รู้สึกว่ายังสนุกอยู่ครับ และเรื่องในปีนี้ก็เข้มข้นหนักขึ้น เพราะดเวย์น ไพรด์ (Scott Bakula) ต้องเจอกับบอสใหญ่ที่มีอำนาจล้นเมือง และการขับเคี่ยวตอนท้ายก็เล่นหนักถึงตายกันไปข้างหนึ่งทีเดียว

ตัวละครใหม่ที่มาแทนโบรดี้ก็คือ แทมมี่ เกรกอริโอ้ (Vanessa Ferlito) เจ้าหน้าที่เอฟบีไอที่ถูกส่งมาเพื่อสืบสวน NCIS ประมาณว่าหลังจากเกิดเหตุในปีที่แล้ว ก็ทำให้ทีมที่นิวออร์ลีนส์โดนสงสัย ก็เลยโดนตรวจสอบกันไป

สำหรับผมแล้ว Ferlito ไม่ใช่คนแปลกหน้าครับ เพราะเธอเคยเล่นเป็นเจ้าหน้าที่ใน CSI: NY มาก่อน เพียงแต่ตอนนั้นมีบทบาทแค่ปีแรก แล้วก็ปี 2 อีกนิดหน่อย ซึ่งตอนนั้นผมว่าบทของเธอก็ยังไม่ลงล็อคนัก แต่พอมาเป็นตอนเล่น NCIS นี่ บทของเธอดูมีอะไรมากขึ้น

จุดที่ผมชอบอย่างหนึ่งคือ หนังใส่แทมมี่ลงมาแทนที่เมเรดิธ โบรดี้ได้ค่อนข้างโอเค มันดูมีที่มาที่ไป และหนังยังเขียนบทแต่ละตอนเพิ่อปูให้แทมมี่ได้มาร่วมทีมกับแก๊งนิวออร์ลีนส์ด้วย (เพราะตอนแรกเธอเป็นเอฟบีัไอน่ะครับ แต่ไปๆ มาๆ เธอได้เป็นส่วนหนึ่งของนิวออร์ลีนส์ได้ยังไง ต้องไปติดตามกัน)

ส่วนคดีในปีนี้ก็อาจจะไม่ได้สุดยอด แต่ก็ทำออกมาได้สนุกน่าติดตามตามสไตล์ NCIS ที่ไม่ได้เน้นความระทึก แต่จะเน้นการทำงานเป็นทีม เน้นอารมณ์ขัน แล้วก็เน้นให้เราได้ไปเจอกับโลเกชั่นแซ่บๆ สวยๆ ในนิวออร์ลีนส์

ปีนี้ผมรู้สึกว่า Bakula ดูแลลงเยอะ หน้าตอบเลยครับ ซึ่งก็แอบเป็นห่วงสุขภาพเขาอยู่เหมือนกัน แต่หากว่ากันในแง่การแสดงแล้ว ก็เล่นได้ดีเช่นเดิม เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ในทีมที่ต่างก็สมทบของตนได้อย่างพอเหมาะ มีจุดเด่นให้จดจำ และมีจุดขำให้เราผ่อนคลายอยู่เรื่อยๆ

บทเซบาสเตียน (Rob Kerkovich) ดูเด่นขึ้น ในขณะที่ CCH Pounder ก็ดูอบอุ่นมากขึ้นเยอะ มีอยู่ตอนหนึ่งนี่ทำเอาเราลุ้นเลยครับว่าเธอจะรอดจากภัยที่เกิดขึ้นไหม ส่วน Lucas Black กับ Shalita Grant ที่ทำท่าว่าจะมีเรื่องโรแมนซ์กัน มาปีนี้ปมนี้ก็เหมือนจะถูกพักไว้ก่อนครับ เดาว่าคงเพระาแค่เรื่องการมาของแทมมี่ก็ต้องใช้เนื้อที่เล่าเรื่องเยอะแล้ว เลยไม่มีเวลาสานต่อปมโรแมนซ์ของทั้งคู่แบบเต็มๆ (แต่ก็ยังมีกลิ่นอายอยู่ครับ)

คนที่บทน้อยลงก็คือ Daryl Mitchell แต่ก็ยังโอเค และคนที่ถือว่าบทเยอะขึ้นคือ Steven Weber ในบทแฮมิลตัน คู่อาฆาตของดเวย์นที่ปีนี้ออกฤทธิ์จัดเต็มจนนำไปสู่ตอนท้ายๆ ที่มีปมให้มันส์กันพอสมควร แต่ก็ต้องบอกก่อนว่า มันส์ที่ว่านี่ก็คือมันส์ในระดับหนึ่ง ไม่ได้มันส์ระดับท็อปแบบปีหลังๆ ของ NCIS หลัก

ผมรู้สึกสนุกกับปีนี้ครับ แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันอาจจะยังไม่สุด คือมันจะมีบางช่วงที่ทำออกมาดีมาก แต่บางช่วงก็จะเรื่อยๆ กระนั้นโดยรวมแล้วก็คือสนุกไม่ผิดหวัง ทีมงานยังใช้บรรยากาศที่ไม่เหมือนใครของเมืองมาใช้งานได้อย่างดี

ถ้าถามว่าผมชอบอะไรที่สุดของซีัรี่ส์นี้ สำหรับผมก็คงหนีไม่พ้นความผูกพันน่ะครับ ตัวละครในเรื่องเหมือนครอบครัวที่ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มันเป็นความน่ารักแบบที่ทำให้ผมรัก NCIS หลัก และทำให้เราผูกพันกับพวกเขาไปด้วย ซึ่งรสชาติแบบนี้จะมีคล้ายๆ กับใน CSI: NY

ผมชอบฉากจบของปีครับ มันเรียกน้ำตาได้เลย และคงเพราะแบบนี้ผมเลยสรุปอารมณ์ตัวเองได้ว่าผมชอบปีนี้ เป็นอีกปีที่เราได้เห็นทีมนิวออร์ลีนส์ได้ทำงานร่วมกัน ได้เพื่อนใหม่มาร่วมทีม และได้แบ่งปันความห่วงใยถึงกัน

คะแนนความชอบ 8/10

รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน