Emma Roberts เป็นดาราอีกคนที่ผมแอบให้กำลังใจอยู่เรื่อยๆ ครับ จริงๆ เธอแสดงหนังดีนะ สมกับที่เป็นลูกของ Eric Roberts และหลานของ Julia Roberts เพียงแต่ยังหาจุดยืนที่เหมาะๆ ในวงการไม่ได้เท่านั้นเอง

กับเรื่องนี้ก็เป็นหนังแนวลึกลับครับ ซึ่งก็เข้าทางผมนะ ชอบอยู่แล้วพวกหนังที่มีสถานการณ์ปริศนา มีปมให้ติดตาม โดยหนังจะเล่าถึง 2 เหตุการณ์ตีคู่กันไปครับ เหตุการณ์แรกคือที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง เป็นช่วงปิดเทอมที่ใครๆ ก็กลับบ้านกันหมด

แต่ทีนี้ปรากฏว่าพ่อแม่ของ แคท (Kiernan Shipka) กับโรส (Lucy Boynton) ยังไม่มารับครับ พวกเธอเลยต้องรออยู่ที่โรงเรียนไปก่อน ท่ามกลางบรรยากาศที่ชวนวังเวงเพราะตอนี้ในโรงเรียนแทบไม่มีใครอยู่แล้ว

อีกเหตุการณ์หนึ่งก็เล่าถึง โจแอน (Roberts) สาวน้อยที่ดูเหมือนว่าจะเดินทางมาที่โรงเรียนด้วยเหตุผลบางอย่าง ซึ่งเหตุการณ์นี้กับเหตุการณ์ที่ผมเล่าข้างบนมันจะเกี่ยวกันอย่างไรนั้น ก็หาคำตอบได้จากภาพยนตร์นะครับ

ผมเพิ่งรู้ว่าหนังกำกับโดย Osgood Perkins ลูกชายของ Anthony Perkins เข้าของบทนอร์แมน เบตส์ในหนัง Psycho ซึ่งผมมีโอกาสได้ดูผลงานเรื่อง I Am the Pretty Thing That Lives in the House ของเขามาก่อนครับ ซึ่งหนังเรื่องนั้นเด่นในเรื่องบรรยากาศ (แต่พลาดไปหน่อยตรงการเล่าเรื่อง)

ในขณะที่เรื่องนี้บรรยากาศก็ชวนอึมครึมดีครับ และเรื่องราวจริงๆ ก็น่าสนใจด้วย ในหนังมันก็มีจุด Twist อยู่เหมือนกันครับ ซึ่งผมชอบนะ เป็นการวางปมที่น่าสนใจทีเดียว เลยทำให้ผมรู้สึกในแง่บวกกับหนังเรื่องนี้พอสมควร

แต่ก็นั่นแหละครับ หนังมีของดี แต่อะไรหลายๆ อย่างก็ยังไงไม่สุด จุดที่ทำให้หนังชะลอความน่าสนใจลงก็คือความอืดช้าในหลายวาระ ซึ่งอันนี้ก็เป็นปัญหาเดียวกับใน I Am the Pretty Thing That Lives in the House น่ะครับ มันช้าเกินไปนิด

แน่นอนครับว่าผมออกจะโอเคกับเรื่องนี้มากกว่า I Am the Pretty Thing เพราะอย่างน้อยพล็อตก็น่าสนใจดี มีอะไรให้ติดตามอยู่เรื่อยๆ มีปมวางไว้ให้เราเก็บไปสงสัยตลอด ไม่ว่าจะเรื่องของแคทกับโรสว่ามันจะมีอะไรเกิดขึ้นที่โรงเรียนบ้าง

หรือเรื่องของโจแอนที่หนังชวนให้สงสัยเหลือเกินว่าเธอคือใคร เธอจะทำอะไรต่อ ซึ่ง Roberts ก็ถ่ายทอดบทนี้ได้ดีครับ เธอดูเป็นคนที่มีความลึกลับแต่ก็แฝงความอ่อนแอ ความไม่มั่นใจบางอย่างเอาไว้อย่างน่าสนใจ (ว่ากันว่า Roberts เองพออ่านบทหนังเรื่องนี้แล้วเธอรู้สึกสยองมากจนนอนไม่หลับทีเดียว)

เป็นหนังที่ทำให้ผมรู้สึกสองอย่างพร้อมๆ กันครับ อย่างแรกค่ือรู้สึกชอบจุดหักเหของเรื่องที่ถือว่าฉลาดและน่าสนใจมาก แม้มันอาจจะไม่ได้ใหม่สดอะไร แต่ก็สามารถนำมาใช้กับหนังเรื่องนี้ได้พอเหมาะ (มันทำให้การเล่า 2 เหตุการณ์พร้อมๆ กันเป็นอะไรที่ลงตัวมากๆ กับจุดหักเหแบบนี้)

ความรู้สึกอย่างที่ 2 ก็คือ หนังช้าไปหน่อยครับ เดินเรื่องช้าไป จริงๆ ความช้าก็ไม่เชิงเป็นปัญหานะ คือถ้าจะช้าก็ได้ แต่ “ช่วงช้า” ควรมีความหมายอะไรสักอย่าง เช่นทิ้งปม หรือสร้างอารมณ์หลอนๆ ฝันๆ ใส่ลงไป แต่ความช้าที่เกิดในหนังเรื่องนี้มันคือช้าแบบเรื่อยๆ ไม่มีจุดที่น่าสนใจอะไรในความช้านั้น

โดยรวมแล้วก็ถือเป็นหนังลึกลับที่น่าสนใจดีครับ เสียดายแค่ว่ามันยังไม่สุดเท่านั้นเอง ถ้าหนังเร่งเร้าได้มากกว่านี้ หรือสร้างความหลอนได้มากกว่านี้ก็คงดีครับ ซึ่งผมว่า Osgood Perkins แกมีของนะ ถ้าแกจับจังหวะการหลอนแบบ “ช้า” ให้คล่องมือกว่านี้ ก็น่าจะมีผลงานที่น่าสนใจออกมาให้ชมกัน
คะแนนความชอบ 5.5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน