บันทึกไว้ในความทรงจำเลยว่านี่เป็นหนังที่ทำให้ผมตะโกนในใจว่า “อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” ในตอนที่หนังเกือบจะจบ (ใจจริงอยากตะโกนออกเสียงมันเดี๋ยวนั้น แต่เกรงใจคนที่ดูด้วย)

จังหวะนั้นเป็นจังหวะเดียวกับที่มีตัวละครหนึ่งตะโกนว่า Yes ด้วยความสะใจพอดีครับ แสดงว่าเรื่องในหนังมันกะให้ตัวละครพีคอยู่แล้ว และคงกะให้คนดูที่เกิดอาการอินพีคด้วยเช่นกัน และผลลัพธ์ที่ได้สำหรับผมคือ มันทำให้ผมพีคครับ

หนังเรื่องนี้เป็นไงน่ะเหรอครับ หนังมันโคตร Rock เลยฮะ แบบที่พี่พระเอกพูดนั่นแหละ ว่า Rock มันคือความสด มันคือความเสี่ยง มันอาจไม่ได้สมบูรณ์พร้อม แต่มันพอเหมาะพอดี มันสาแก่ใจในหลายประเด็น เพลงก็ได้ใจมากมาย บทสรุปก็ซัดเข้าใจเราแบบเต็มคอกอีกต่างหาก

เรื่องหลักๆ ว่าด้วยเด็กหนุ่มคอเนอร์ (Ferdia Walsh-Peelo) ที่ครอบครัวกำลังมีปัญหา เงินทองในครอบครัวก็ไม่พอใช้ เลยทำให้และเขาต้องย้ายไปเรียนในโรงเรียนที่ค่าเทอมถูกกว่า ทว่าสภาพแวดล้อมชวนให้จิตตกไม่น้อย ไม่ว่าจะครูที่เข้มงวดโคตรๆ และเพื่อนอันธพาลจอมเกเร

แต่จุดเปลี่ยนก็เริ่มต้นเมื่อเขาเจอสาวคนหนึ่ง (Lucy Boynton) เขาอยากสร้างความประทับใจเลยบอกว่าตัวเองมีวงดนตรี (แต่แน่นอนครับ ตอนนั้นเขาไม่มี) ดังนั้นเพื่อให้แผนชนะใจสาวสัมฤทธิ์ผล เขาเลยต้องตั้งวงขึ้นมาจริงๆ

ใครเป็นคอหนังแนว Coming of Age, หนังวัยรุ่นเพลินๆ และหนังที่มีเพลง Rock ยุคเก่าโคตรสะใจล่ะก็ ผมขอแนะนำว่าต้องดูเลยครับ ท่านต้องชอบแน่ๆ เพราะมันตอบโจทย์ทุกอันได้แบบเจ๋งสุดๆ มันคือความสนุกหฤหรรษ์ที่แฝงไว้ด้วยแรงบันดาลใจจริงๆ

โอเค ผมยอมรับครับว่าตอนต้นๆ กราฟความชอบอาจยังนิ่งๆ การเดินเรื่องตอนต้นมันเป็นการแนะนำตัวละคร และเป็นการนำเสนอชีวิตที่แสนเซ็งของคอเนอร์ มันเลยยังไม่ติดเท่าไร แต่พอคอเนอร์เริ่มหาเรื่องตั้งวงเท่านั้นล่ะครับ ความมันส์ค่อยๆ ทยอยไหลมา แล้วมันก็เทมาเรื่อยๆ จนหนังจบเลย

ดาราในเรื่องทุกคนเล่นได้ลื่นแบบพอเหมาะครับ คืออาจจะไม่ได้จัดจ้าน แต่มันเป็นธรรมชาติ บางจังหวะอาจมีการแสดงที่ดูแข็งๆ บ้าง แต่มันก็ไม่ได้ก่อให้เกิดอารมณ์ขัดครับ มิหนำซ้ำมันกลับให้อารมณ์ “ธรรมชาติ” แทน และทำให้ตัวละครดูจริงขึ้นมาอีกด้วย

ด้านเพลงนี่สะใจมาก ของดีเต็มไปหมด ทั้งเพลงดั้งเดิมแห่งยุค 70 – 80 กับเพลงใหม่ที่แต่งขึ้น ทุกเพลงเพราะหมดครับ และมันสื่อความหมายกับเพิ่มอารมณ์ให้แต่ละฉากอย่างยอดเยี่ยมด้วย สำหรับคอหนังที่ชอบ Soundtrack แนว Rock & Pop ยุคนั้นแล้ว ผมเชื่อว่าท่านจะถึงขั้นรักหนังเรื่องนี้ทีเดียว

หนังสามารถดึงเสน่ห์ของเมืองดับลิน (สาธารณรัฐไอร์แลนด์) ออกมาได้อย่างน่าปรบมือครับ จริงๆ วิวหรือโลเกชั่นมันไม่ได้อลังการอะไรนะ ไม่ว่าจะถนนหรือตึกรวมบ้านช่องที่ดูเรียบง่ายและบ้านๆ แต่ทุกฉากมันได้อารมณ์เข้ากับเรื่องราวและดูมีเสน่ห์จนน่าไปเดินเล่นอย่างยิ่ง

แน่นอนว่าผมชอบประเด็นต่างๆ ที่หนังนำเสนอ (อันนี้ต้องคุยกันยาว เดี๋ยวโซนสปอยล์แล้วค่อยว่ากันครับ) ทุกประเด็นอาจเรียบง่ายนะครับ มันอาจไม่ใช่ของใหม่เพราะหนังหลายเรื่องก็เคยนำมาเล่น แต่กับเรื่องนี้นี่มันกลมกล่อม มันเข้ากันกับองค์ประกอบต่างๆ ของหนังอย่างมาก

John Carney ทำได้อีกแล้วครับ อันที่จริงผมว่าเรื่องนี้เสน่ห์มันล้นจนออกจะแซง Once กับ Begin Again อยู่นิดนึงเลยล่ะ (ที่แน่ๆ คือไม่มีเรื่องไหนทำให้ผมอยากตะโกน “อ้ากกกกกกกกก” ออกมาดังๆ แบบนี้ได้) เป็นผลงานที่ผมคงดูซ้ำอีกหลายรอบล่ะครับ และผมอยากชวนให้ทุกท่านที่ยังไม่ได้ชมมาลองชมกันด้วย
คะแนนความชอบ 8/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน