ภาคต่อที่ย้อนไปเล่าเรื่องที่มาที่ไปของผีสางที่สร้างความสยองให้กับเหล่าวัยรุ่นใน Ouija ภาคแรก ซึ่งก็ถือว่าเป็นทางเลือกที่แม้จะไม่ใหม่ แต่ก็ดีเหมือนกันครับ

สำหรับผมสิ่งที่น่าสนใจคือหนังกำกับโดย Mike Flanagan แห่ง Oculus, Hush และ Before I Wake ที่แม้ว่าผลงานของเขาอาจไม่ถึงกับสุดยอดจนห้ามพลาด แต่ผลที่ออกมาก็จัดว่าดูได้เพลินๆ มีฉากน่ากลัวที่จัดว่าได้ผลอยู่พอสมควร

และจุดที่ผมชอบคือหนังของ Flanagan มักมีประเด็นสาระที่ชวนให้คิดแทรกอยู่เป็นระยะครับ และกับเรื่องนี้ก็จัดว่ามีประเด็นที่มากกว่าแค่การเป็นหนังสยองภาคต่อทั่วๆ ไปด้วย

หนังย้อนไปปี 1967 แนะนำให้เรารู้จักกับครอบครัวแซนเดอร์ที่ประกอบด้วย อลิซ (Elizabeth Reaser) หญิงสาวที่สามีเสียชีวิตไป ทำให้เธอต้องดูแลลูกสาวเพียงลำพัง ซึ่งลูกๆ ของเธอก็ได้แก่ ลีน่า (Annalise Basso) และ ดอริส (Lulu Wilson)

อลิซประกอบอาชีพเป็นคนทรงเจ้าเข้าผีที่ไม่ได้มีพลังจริงๆ แต่เน้นสร้างบรรยากาศและเทคนิคให้คนเชื่อ หาเงินประทังชีพไปวัน จนกระทั่งวันหนึ่งพวกเขาก็ได้กระดานผีถ้วยแก้วมา แล้วนั่นก็กลายเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานความสยอง

ไปๆ มาๆ ตัวหนังเน้นดราม่าค่อนข้างมากครับ ดังนั้นใครคาดหวังความสยองแบบเต็มๆ ก็ขอให้ปรับใจก่อนดูเพราะครึ่งแรกของหนังเน้นไปที่เรื่องราวความสัมพันธ์ของ 3 แม่ลูกเป็นหลัก ในขณะที่เรื่องสยองมันจะไหลมาครึ่งชั่วโมงสุดท้าย

แต่ผมกลับชอบนะครับ แน่นอนว่าถ้ามุ่งเน้นจะดูความสยอง มันก็อาจชวนผิดหวังอยู่ แต่หากเราปรับใจมาซึมซับรับรู้เรื่องเชิงดราม่าที่หนังพยายามนำเสนอ ก็ถือว่าหนังบอกเล่าได้ไม่เลวครับ ทั้งนักแสดงก็แสดงได้เหมาะกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นด้วย

หนังทำให้เราเห็นถึงความลำบากที่ 3 แม่ลูกต้องเผชิญ ไหนจะต้องดูแลกันและกันโดยไม่มีหัวหน้าครอบครัว แล้วตอนหลังยังมาเจอเรื่องผีอีก หากมองจริงๆ แล้วผมรู้สึกต่อหนังเรื่องนี้ประหนึ่งโศกนาฎกรรมครับ (พอถึงตอนจบนี่รู้สึกสงสารเลยล่ะ อารมณ์คล้ายๆ The Shining กับลัดดาแลนด์)

บอกตรงๆ ว่าดูแล้วรู้สึกโกรธผีนะ คือแม่ลูกเขาก็พยายามอยู่กันดีๆ พยายามเอาตัวรอดและพยายามหาเงิน แต่ผีบ้าก็อุตส่าห์มาก่อเรื่อง ซึ่งมันก็สะท้อนโลกความจริงได้เหมือนกันน่ะนะครับว่าเราอาจเจอเรื่องร้ายได้เสมอ ต่อให้เราพยายามทำสิ่งดีหรือไม่ได้เป็นคนเลวอะไรนักก็ตาม

ในแง่ความสยองก็ถือว่ากลางๆ ครับ มุกหลอนให้เรื่องก็มีทั้งมุกแบบสร้างบรรยากาศกับมุกตุ้งแช่ซึ่งก็ไม่ได้สดใหม่อะไร แต่ก็ถือว่าทำได้ไม่เลว ส่วนหนึ่งก็ต้องชม Wilson ที่รับบทดอริสยามถูกผีสิงได้ชวนหลอนดี ขนาดตอนยังไม่ได้เมคอัพก็ยังดูขนลุกได้ เล่นได้ดีครับ

โดยรวมแล้วผมชอบมากกว่าภาคแรกนะ อาจเพราะปมเชิงดราม่ามันก็ถือว่าน่าสนใจ แม้มันจะไม่ใหม่ แต่ก็ทำให้หนังเป็นมากกว่าแค่หนังสยองภาคต่อที่ขายความสยอง แต่ก็นั่นล่ะครับ หากใครไม่ชอบดราม่าแต่อยากดูความสยองมากกว่า ก็อาจโอเคกับภาคแรกมากกว่าก็ได้

ตอนนี้รอจับตาผลงานเรื่องต่อไปของ Flanagan ครับ นั่นคือ Gerald’s Game ที่ดัดแปลงจากนิยายของ Stephen King ได้ข่าวว่า King ลองไปนั่งดูรอบสกรีนแล้วเอ่ยปากว่าชอบครับ แต่เราจะชอบด้วยกับแกไหมก็คงต้องรอให้หนังฉายก่อนน่ะครับ
คะแนนความชอบ 6/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน