หนังโรแมนติกขนาดเล็ก (มากๆ) เรื่องนี้ตอนแรกก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าสนใจสำหรับผมหรอกครับ แต่พอลองดูแล้วก็พบว่ามันไม่เลวเหมือนกันแฮะ คืออาจไม่ได้ถึงขั้นดีนะ แต่มันมีอะไรน่ารักๆ อยู่พอสมควร

ตัวเอกคือ แมทท์ (Brandon W. Jones) หนุ่มนักดูหนังที่ตัดสินใจขุดเอากลยุทธ์ชนะใจสาวจากในหนังโรแมนติกสารพัดมาใช้ เพื่อคืนดีกับคนรักเก่าให้สำเร็จ

ว่าตามจริง พล็อตน่าสนใจนะครับ เท่าที่จะได้ไม่เคยเห็นหนังใหญ่เรื่องไหนเอามาใช้แบบเป็นจริงเป็นจัง คือผมว่าหากเราพล็อตนี่มาขยายดีๆ มันจะเป็นหนังที่สนุกและรำลึกถึงหนังดังในอดีตได้อย่างยอดเยี่ยมทีเดียว

แต่เผอิญเรื่องนี้เป็นหนังเล็กๆ น่ะครับ การนำเสนอมันก็เลยอยู่ในระดับไม่ใหญ่ ความสนุกอาจไม่ได้เยอะอะไรขนาดนั้น แต่ถ้าถามว่าดูได้ไหม ผมก็ว่าดูได้เพลินๆ น่ะครับ ดาราก็แสดงดี การเดินเรื่องก็ดูได้เรื่อยๆ ดูจบแล้วก็มีอะไรให้อมยิ้มอยู่

หนังกำกับโดย Farhad Mann ที่ผลงานในอดีตของเขาไม่ค่อยน่า จดจำนักสำหรับคอหนัง โดยเฉพาะ Lawnmower Man 2: Beyond Cyberspace แต่สำหรับผม ผมชอบงานกำกับเรื่องแรกๆ ของเขาที่เอานิยายของ Dean Koontz ไปดัดแปลงครับ เรื่อง The Face of Fear ตัวหนังทำออกมาได้ไม่เลว สนุกน้องๆ ตอนอ่านนิยายทีเดียว

เรื่องนี้ถ้าถามว่าน่าสนใจตรงไหน อย่างแรกก็คือการเอามุกจีบสาวหรือมุกง้อของหนังมาใช้มันก็ทำให้รู้สึกสนุกนะ เหมือนได้รำลึกถึงหนังรักสมัยก่อนไปในตัว บางมุกที่หนังสมัยก่อนใช้อาจดูเชยๆ แต่เอาเข้าจริงมันก็ได้ผลนะหากใช้ดีๆ และมันก็น่ารักดีเหมือนกัน

และผมชอบพล็อตรองที่ว่าด้วยตัวละครที่ชื่อ แฟรงค์ (French Stewart) ชายกลางคนที่อยากจะเปิดร้านวีดีโอเพื่อให้คนรุ่นเขามารำลึกความหลังกัน และเพื่อให้คนรุ่นใหม่ได้เรียนรู้สื่อดั้งเดิม (อย่างม้วนวีดีโอ) ที่เคยเป็นเหมือนสุดยอดเครื่องบันเทิงให้กับทุกครอบครัวในบ้านเมื่อหลายสิบปีก่อนโน่น

คงเพราะพล็อตรองนี่แหละครับที่มันแอบจี๊ดในใจผม เพราะอย่างที่รู้กันว่าทุกวันนี้ไม่มีร้านวีดีโออีกแล้ว ร้านเช่าหนังก็ทยอยปิดกันไปหมด มันแทบจะไม่มีอีกแล้วครับสถานที่ที่คนรักหนังได้ไปเจอกัน ไปทักทายกัน ไปแลกเปลี่ยนแนะนำหนังกัน (ในบอร์ดมันไม่ได้คุยกันสนุกเท่าตอนไปเช่าหนังครับ)

ยอมรับนะว่าเมื่อก่อนตอนเห็นร้านเช่าหนังปิดตัวแล้วก็ลดราคาเคลียร์แผ่นเคลียร์ม้วน เราก็รู้สึกดีใจที่จะได้หนังมาครอบครองในราคาถูก (แค่ 10 บาทก็ซื้อได้แล้ว บางทีมีแถมอีกต่างหาก) ตอนนั้นจำได้ว่าไปขนหนังมาเป็นร้อยๆ พันๆ อย่างเพลิดเพลิน

แต่พอมานึกย้อนแล้ว รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้านะครับ จริงๆ มันคือ “งานศพของร้านวีดีโอ” มันคือจุดจบของร้านเช่าที่เคยเป็นเพื่อน เคยทำหน้าที่สร้างความสุขให้กับเรามาตั้งแต่เด็กๆ พอถึงจุดหนึ่งก็รู้สึกสำนึกถึงอะไรบางอย่าง

ในแง่ธุรกิจคือ “เขาเจ๊ง” ในแง่วิถีชีวิตคือ “ร้านเช่าจบ” ในแง่ความคุ้นเคยคือ “จุดนัดพบนัดเม้าท์ของคนชอบหนัง ตายไปแล้ว”… สารภาพว่านับจากนั้น ผมไม่เคยมีความสุขอีกเลย เมื่อทราบว่าร้านไหนต้องปิดตัวลง

คงเพราะแบบนั้นน่ะครับ พอมาเห็นพล็อตรองที่ว่าด้วยชายสักคนที่ถือเป็นมนุษย์ยุค 80 – 90 (แบบผม) พยายามทำอะไรสักอย่างเพื่อฟื้นฟูสิ่งสวยงามในยุคของเราให้กลับคืนมาอีกครั้ง… สำหรับผมมันสวยงามน่ะครับ

นี่อาจไม่ใช่หนังที่ถึงขั้นว่าดีน่ะนะครับ แต่ผมชอบรายละเอียดหลายอย่างที่คงดีหากมีคนเอามาทำเป็นหนังที่มีฟอร์มและมีรายละเอียดมากขึ้น เพราะมันคงเป็นหนังที่สนุกและเรียกอารม์เก่าๆ สำหรับ Old Fashion อย่างเราๆ ได้อย่างดีเลย
คะแนนความชอบ 6/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน