Shantel VanSanten เป็นนักแสดงสาวที่เตะตาผมมากพอสามควร ตอนที่เธอแสดงเป็นแฟนของแบร์รี่ อัลเลน ในซีรี่ส์ The Flash ช่วงปี 2 น่ะครับ (โดยส่วนตัวผมเชียร์เธอให้คู่กับแบร์รี่มากกว่าไอริสอีกนะ 555) 

แน่นอนว่าเหตุผลหนึ่งที่ผมดูเรื่องนี้ก็เพราะมีเธอนำแสดงนี่แหละครับ บวกด้วยเป็นหนังรักโรแมนติกของ Hallmark ก็เลยครบสูตรครบเครื่อง “หนังน่าดู” สำหรับผม ?

เรื่องของ ไวโอเลต แชปเพล (VanSanten) ที่พ่อของเธอเป็นนักธุรกิจผลิตน้ำหอมครับ และเมื่อพ่อของเธอจากโลกนี้ไปเธอก็ต้องรับหน้าที่สร้างสรรค์น้ำหอมกลิ่นใหม่ออกมาจำหน่ายให้ทันเวลา

ประมาณว่าพ่อของเธอผลิตคอลเลคชั่น Signature Trilogy สำหรับวันวาเลนไทน์ออกมาครับ โดยสามารถปรุง 2 กลิ่นแรกออกมาได้แล้ว แต่กลิ่นที่ 3 นี่แหละที่กลายมาเป็นโจทย์ให้ไวโอเลตต้องปวดหัว เพราะหากเธอปรุงไม่สำเร็จแล้วล่ะก็ ทุกสิ่งที่พ่อของเธอสร้างมาก็จะต้องจบสิ้นลง

 

และงานด่วนสุดสำคัญที่เธอต้องทำก็คือตามหาคนที่มีประสาทรับกลิ่นขั้นเทพเพื่อให้มาช่วยในค้นหาปรุงกลิ่นน้ำหอมใหม่ เพื่อให้เข้ากับคอลเลคชั่นที่ว่า และเธอก็ได้พบกับ เดค เกรนเจอร์ (Victor Webster) นักพฤกษศาสตร์หนุ่มผู้สามารถแยกแยะกลิ่นได้อย่างสุดยอดแล้วไวโอเลตกับเดคก็ร่วมงานกันน่ะครับ แต่แน่นอนว่าระหว่างร่วมงานกันนั้น ความผูกพันกับสายใยก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น แต่ไวโอเลตก็พยายามห้ามใจ เพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว (Callum Blue) อีกทั้งเธอต้องระวัง โอลิเวีย เคน (Bobbie Phillips) นักปรุงน้ำหอมคู่แข่งที่ชอบขโมยหรือไม่ก็ก็อปปี้กลิ่นน้ำหอมของคนอื่นไปใช้เป็นผลิตภัณฑ์ของตัวเองด้วย

สิ่งแรกที่ผมชอบมากคือบรรยากาศในเรื่องครับ หนังไปถ่ายทำที่เบลเยียม บอกได้เลยว่าสวยมาก ภาพปราสาทเก่าๆ ภาพเมืองคลาสสิกๆ หรือวิวตรงที่ไวโอเลตไปยืนตรงกำแพงปราสาทน่ะครับ คือสวยงามถึงตายเลยทีเดียว สำหรับผมแค่ดูวิวดูบรรยากาศก็อิ่มแล้วครับ

ส่วนเนื้อเรื่องก็ออกจะลงสูตรครับ เดาได้หมดแหละ เปิดมาพระเอก-นางเอกก็จะออกแนวกัดกันนิดๆ ขัดกันหน่อยๆ ก่อนจะค่อยๆ จูนใจเข้าหากัน ส่วนแฟนของนางเอกก็จะค่อยๆ เป็นตัวร้ายที่พยายามทำลายความสัมพันธ์ของพระ-นาง ซึ่งในมุมหนึ่งผมก็เข้าใจเขาน่ะครับ ก็แฟนกำลังจะถูกแย่งไป เขาก็เลยทนไม่ได้ มันก็สมเหตุผลอยู่

 

 

บางทีดูหนังแนวนี้บ่อยๆ ก็มีคิดบ้างล่ะครับ ว่าจริงๆ คนเป็นแฟน ณ ตอนนั้นก็คิือคนน่ะครับ ถ้าเป็นเราก็คงเต้นเหมือนกัน แต่เราก็เลือกได้ว่าจะเอายังไงต่อ ถ้าจะสู้เพื่อแย่งก็ลองดูสักตั้ง แต่หากผลกลายเป็นว่าเขาไม่เลือกเรา เราก็ไม่ผิดหรอกครับ (นี่หมายถึงในกรณีที่เราไม่ได้ทำสิ่งเลวร้ายน่ะนะครับ) ยังไงเราก็ยังมีค่าอยู่ครับ คนนี้ไม่เลือกเรา เราก็ต้องไม่ลดค่าตนเอง แล้วต่อไปเราก็จะเจอใครที่เห็นค่าเราเอง.. เริ่มไกลจากหนังไปเยอะแล้วแฮะ 555

สำหรับเรื่องนี้ VanSanten น่ารักดีครับ เธอฉายเสน่ห์ได้อย่างยอดเยี่ยม ทุกเวลาที่ยิ้มนี่ชวนให้มองจริงๆ ส่วน Webster ก็โอเคกับบทครับ แต่ในฐานะที่ดูหนัง Hallmark มาเยอะๆ ก็รู้สึกว่าพระเอกจะออกแนวโมโนโทนอยู่เหมือนกัน หน้าตามาแนวเดียวกัน สไตล์ก็มักจะคล้ายกัน จนออกจะรู้สึกซ้ำอยู่ไม่น้อย กลายเป็นว่าคนที่เป็นสีสันจริงๆ ของหนัง Hallmark ส่วนมากคือตัวนางเอกครับ ต่างเรื่องก็ต่างรส แต่พระเอกนี่ค่อนข้างจะมาทางเดียวกัน

ตัวหนังก็ทำได้ดูเพลินดีครับ จริงๆ โจทย์ที่ไวโอเลตต้องสู้นั้นสามารถใช้เป็นเงื่อนไขเพิ่มความสนุกให้กับหนังได้อย่างดี แต่ตอนท้ายดูหลายๆ อย่างจะง่ายไปหน่อยน่ะครับ ซึ่งก็เดาได้แต่แรกล่ะว่ามันคงเป็นประมาณนี้ ก็แอบเสียดายเล็กๆ เพราะจริงๆ มันสามารถดึงอารมณ์ให้ซึ้งได้มากกว่านี้พอสมควร

โดยรวมแล้วเป็นหนังโรแมนติกเบาสมองที่ดูแล้วไม่ผิดหวังครับ เพียงแต่อาจไม่ถึงกับสมหวังมากมายเท่านั้น แต่ก็อย่างที่บอกครับว่าดูเพราะเสน่ห์ของ VanSanten เป็นหลัก และเธอก็ฉายเสน่ห์กำลังดี ก็หวังว่าเธอจะมีผลงานต่อไปในสไตล์นี้มาให้ชมกันอีกครับ

 
คะแนนความชอบ 6/10

รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน