หนังเอาฮาที่ดูได้เรื่อยๆ ครับ อาจไม่ได้สุดยอด ไม่ได้ฮาแตกตลอดเรื่อง ว่ากันจริงๆ คือมีช่วงช้าๆ อืดๆ บ้าง แต่ว่ากันโดยรวมแล้วก็ไม่ได้แย่แต่อย่างใด ดูเอาสนุกแก้ขัดได้น่ะครับ

หนังมาในสไตล์ “คนหงอๆ ในวันดวงแตก” ตัวเอกคือ แอนดี้ แคมป์เบลล์ (Charlie Day) ครูภาษาอังกฤษหงิมๆ ที่มักจะตกเป็นเบี้ยล่างคนอื่นเสมอ ไม่ว่าจะครูด้วยกันหรือกระทั่งนักเรียนในห้องก็ตาม

แล้วเหตุในเรื่องมันดันมาเกิดเพราะเขาไปมีปัญหากับสตริกแลนด์ (Ice Cube) ครูขาโหดประจำโรงเรียน ที่เรื่องเลยเถิดถึงขั้นว่าครูสตริกแลนด์ท้าชกกับแอนดี้ซะเลย แน่นอนว่าสำหรับคนหงอๆ อย่างเขาแล้ว มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยแม้แต่น้อย

ดังนั้นในช่วงที่เหลือของวัน เขาเลยพยายามหาทางทำให้ตัวเองไม่ต้องไปชกกับสตริกแลนด์ เพราะตระหนักได้อยู่ภายใน ว่าขืนต่อยกันน่ะ เขาตายแน่ๆ แต่การแก้ปัญหาของเขากลับนำมาซึ่งเรื่องยุ่งอีรุงตุงนังครับ (ตามสูตรนั่นแหละครับ)

หนังก็เป็นไปตามคาดครับ คือไม่ได้เด็ดมากมาย แต่ก็ดูได้ ซึ่งตอนต้นๆ หนังก็อาจจะเรื่อยๆ อยู่บ้างครับ พวกมุกตลกหรือสถานการณ์มันไม่ได้ชวนให้ติดตามอะไรเท่าไร รวมถึงตัวละครสมทบในเรื่องที่ดูก็รู้ว่าถูกสร้างขึ้นมาเพื่อขโมยซีน แต่เอาเข้าจริงก็ขโมยได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยนัก

จนมาถึงตอนกลางๆ เรื่องพอ 2 ตัวเอกมีเรื่องกัน หนังก็ทำท่าจะมีอะไรขึ้นมาบ้าง มีมุกมีเรื่องบ้าๆ มาให้แอนดี้แก้ ซึ่งก็ดูมีเนื้อมีหนังมากกว่าตอนต้น แต่กระนั้นมันก็ยังไม่ถึงกับสนุกแบบเต็มๆ สักเท่าไร

หนังมาโอเคจริงๆ ก็ตอนปลายๆ น่ะครับ ตอนแอนดี้ต้องไล่แก้ปัญหาหลายๆ อย่าง โดยที่เขาเริ่มจะไม่หงอแล้ว เริ่มจะเอาจริงและพยายามแก้ปัญหาแบบไม่แคร์อะไรแล้ว มันก็น่าสนใจขึ้นมานิดครับ แต่ถ้าถามว่าสุดไหม ก็คงต้องตอบว่ายังไม่สุดอยู่ดี

จริงๆ ดาราที่มาเล่นถือว่าเหมาะนะ Day ที่หลายคนคุ้นจากบทหงอๆ สไตล์นี้ใน Horrible Bosses ก็มารับบทสไตล์เดิม พี่แกก็ดูเป็นคนดีจริงๆ แหละครับ เช่นเดียวกับ Cube ที่สบายอยู่แล้วกับบทขาโหดมาโปรดสัตว์แบบนี้

บทสมทบอื่นๆ ก็จัดว่าหน้าคุ้นล่ะครับ อย่าง Jillian Bell ที่หลายคนคงจำได้จาก 22 Jump Street และ Office Christmas Party มาคราวนี้ก็ฮาหน้าตายเหมือนเดิม กับ Tracy Morgan (Cop Out) ดาราสายฮาอีกคนที่มาเพิ่มความขำให้กับเรื่อง แต่ถ้าว่ากันตรงๆ แล้ว 2 คนนี้สามารถทำได้ขำกว่านี้ครับ เพียงแต่โอกาสอาจไม่เปิดเท่าไรเท่านั้นแหละ

หนังกำกับโดย Richie Keen ที่กำกับหนังใหญ่เรื่องนี้เป็นครั้งแรก แต่เขาคร่ำหวอดอยู่ในวงการทีวีมาเป็น 10 ปีครับ เคยกำกับซีรี่ส์บางตอนก็หลายเรื่อง (เพียงแต่มันอาจไม่ดังนัก) ซึ่งสำหรับเรื่องนี้แล้วผลก็ออกมากลางๆ ครับ อารมณ์หลายๆ ช่วงมันเนือยไปนิด

แต่จริงๆ หนังมีแก่นสารที่ดีนะครับ อย่างแอนดี้ที่เป็นคนหงอๆ โดนกดขี่มากจนอัดอั้น จนในที่สุดเขาก็ต้องลุกขึ้นมาปกป้องตัวเองและประกาศให้โลกรู้ว่า อย่ามากดขี่กันจนเกินไปนะ “ฉันก็สู้คนนะ” ประมาณนั้นน่ะครับ ในแง่หนึ่งมันก็สอนให้เรารู้จักสู้เพื่อตัวเองอยู่เหมือนกัน

แล้วหนังยังวิพากษ์การศึกษาได้แบบสุดตรีนดีครับ ไม่ว่าจะระบบการศึกษาที่มีช่องโหว่, นักเรียนแสบๆ ที่เป็นผลผลิตจากระบบที่เข้มงวดน้อยลงจนเกินเหตุ, บรรดาผู้อำนวยการ หรือครูใหญ่ก็ไม่สนใจ เอาแต่คิดเรื่องตัดงบ คิดเรื่องความสบายของตัวเอง ฯลฯ อันนี้ยอมรับครับว่าเอามาด่าได้สะใจดี

ครับ ก็เป็นหนังที่ดูได้เรื่อยๆ ครับ จริงๆ องค์ประกอบน่ะเข้าท่าอยู่ เพียงแต่การปรุงรสยังไม่ได้ที่นัก ผลเลยออกมากลางๆ ไม่ได้ดีเด่อะไร แต่อย่างน้อยก็ยังเอาไว้ดูเพลินๆ ได้อยู่ครับ
คะแนนความชอบ 6/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน