บรรยากาศในหนังยังคงอบอุ่นและน่ารักเหมือนเดิม ยิ่งยุคนี้กล้องทันสมัยก็ยิ่งจับภาพสวยๆ ได้เยอะขึ้น ได้อารมณ์อบอุ่นมากขึ้นกว่าเดิม แล้วยังได้ Sharon Maguire ผู้กำกับจากภาคแรกมาสานต่อด้วย หลายอย่างมันเลยพอเหมาะครับ แม้เนื้อเรื่องจะไม่สดใหม่ แต่บรรยากาศ ตัวละคร และอะไรๆ มันกำลังดีเลย

ดนตรีประกอบยังคงแซ่บเหมือนเคยครับ เลือกเพลงมาได้พอเหมาะเข้ากับอารมณ์ของฉากนั้นๆ ซึ่งเรื่อง Soundtrack นี่ถือเป็นจุดเด่นอีกอย่างของหนังชุดนี้นะ เพลงมันจะเข้ากับอารมณ์เสมอ และแต่ละเพลงก็ล้วนเพราะจนอดไม่ได้ที่เราจะไปหามาฟังอีกหลายๆ รอบ

การมาของหนังเรื่องนี้ทำให้หนังชุด Bridget Jones เป็นหนังไตรภาคเรื่องแรกที่กำกับโดยผู้กำกับหญิงทุกภาค (ภาค 1 กับ 3 กำกับโดย Maguire ส่วนภาค 2 กำกับโดย Beeban Kidron ครับ) และเป็นหนึ่งในหนังแนวรักโรแมนติกไม่กี่เรื่องที่ได้ทำจนครบไตรภาคแบบนี้

ในแง่ของรายได้แล้ว หนังทำเงินในอเมริกาไม่เยอะ (ซึ่งก็เป็นปกติของหนังอังกฤษอยู่แล้วครับ) ทำไปแค่ $24 ล้าน แต่อย่างน้อยหนังก็ไปได้สวยในตลาดโลกที่ยังมีแฟนๆ รอชมครับ ได้รวมจากทั่วโลกไป $211 ล้าน ทำกำไรอย่างงดงามทีเดียว (เพราะลงทุนแค่ $35 ล้านเท่านั้น)

ถือเป็นผลลัพธ์ที่ดีสำหรับหนังครับ ทำออกมาสนุกไม่น่าผิดหวัง และทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ จนผมไม่แปลกใจที่ล่าสุดมีข่าวลือว่าจะมีการทำ American Pie ภาคต่อออกมาอีกเรื่อง (ซึ่งก็จะเป็นภาค 5 หากนับเฉพาะพล็อตหลัก ว่ากันว่าพวกจิมจะไปเจอเรื่องวุ่นวายกันที่ลาส เวกัส และกำกับโดยคู่หูคู่เดิมจากภาค 4)

ถ้าถามว่าอยากดูหนังภาคต่อของหนังที่เราประทับใจเมื่อสมัยก่อนไหม… บางทีก็อยากนะครับ ขอเพียงคนทำทำมันด้วยใจ สร้างมันขึ้นมาด้วยความรักหรือความผูกพันที่มีต่อตัวละครและเรื่องราว สานต่อเหตุการณ์โดยไม่ทิ้ง “หัวใจ” ของหนังเรื่องนั้น มันก็เหมือนเราได้เจอเพื่อนเก่าอีกสักครั้ง

ถ้าจะมีนักสร้างหนังสักคนมองเห็นจุดนี้ก็น่าจะดีนะครับ มันตอบโจทย์ในเชิงธุรกิจได้ และตอบโจทย์ในใจคนดูได้ (แต่จุดสำคัญคือต้องทำด้วยใจ ไม่ใช่หมายแต่จะโกยเพียงอย่างเดียว)

พอลองมาคิดดูแล้ว ส่วนหนึ่งที่หนัง Marvel ฮิตติดลม มันคงไม่ใช่แค่ความมันส์ที่หนังมอบให้หรอกครับ (เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว หนัง Marvel บางเรื่องก็ไม่มันส์นะ) แต่ทีมงานสามารถสร้างให้ตัวละครในหนังเป็นดั่ง “เพื่อน” ให้ผู้ชมรู้จัก รู้สึกผูกพัน หรือไม่อย่างน้อยที่สุดก็รู้สึกถูกชะตา/น่าเป็นมิตร/ยินดีที่จะรู้จักเอาไว้ สร้างความคุ้นเคยและง่ายต่อการเข้าถึง และนั่นก็จะทำให้ผู้ชมอยากรู้เรื่องราวของพวกเขาอีกเมื่อมีโอกาส

เหมือนเราเห็นเพื่อนใน FB บ่อยๆ บางคนเราอาจไม่รู้จักด้วยซ้ำ แค่แอดตามๆ กันไป แต่พอเราเห็นบ่อยๆ ได้รู้สเตตัสบ่อยๆ เราก็คุ้นเคย และเมื่อถึงจุดหนึ่งเราก็อาจจะอยากรู้เรื่องของเขาโดยไม่รู้ตัว (แต่ดูเหมือนหนัง DC ของ WB จะไม่เดินบนทางสายนี้ ไม่ว่าจะเพราะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ซ้ำยังพร้อมจะแตกหักกับผู้ชมหรือนักวิจารณ์ที่ไม่ปลื้มกับหนังอีกด้วย… เรื่องนี้เป็นอะไรที่คงต้องติดตามกัน)

ผมชอบประโยคนี้ครับ

“ฉันยอมเป็นคนตกยุคและตกงาน มากกว่าทำรายการที่เชิดชูเรื่องโง่ๆ และบางทีเมื่อลูกฉันโตพอที่จะเข้าใจ จริยธรรมจะทันสมัยอีกครั้ง””

ผมว่ามันคือคำที่คนยุคผมหลายๆ คนอยากจะพูดออกมาดังๆ แฮะ ^_^

รู้ไหมครับใจจริงผมอยากจะเล่าแบบนี้ด้วย ผมอยากบอกว่า “เออ วันก่อนผมไปเจอบริดเจ็ทมา… บริดเจ็ท โจนส์ไง ไม่ได้เจอกันตั้ง 10 กว่าปี เธอผอมลงนะ ผอมลงเยอะ แต่ยังโก๊ะเหมือนเดิม เออ แล้วไปๆ มาๆ เธอเลิกกับมาร์คล่ะ เออ ไม่ได้คบกับมาเป็น 10 ปีแล้ว

แต่เจ๊แกเจองานเข้าอะดิ ไปนอนกับผู้ชาย 2 คนแล้วดันไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อ ทำเอายุ่งไปพักหนึ่งเลย แบบนี้แหละ ชีวิตเจ๊บริดเจ็ทไม่เคยง่ายสักที ต้องมีเรื่องแบบนี้ตลอด แต่สุดท้ายก็จบด้วยดีนะ จบสวย จบแบบผมเองยังรู้สึกดีใจด้วยเลย

พอเธอเล่าเรื่องหมดแล้วสามีเธอก็เดินมาพอดี เราคุยกันต่ออีกนิดนึงแล้วก็แยกย้ายกัน ผมมองเธอเดินอุ้มลูกห่างออกไป จนลับตา…

ไม่รู้จะได้เจอเธออีกไหมนะ… แต่ผมดีใจที่ได้รู้ว่าเธอกับทุกๆ คนสบายดี”

See you, Bridget Jones.
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน