ผมหลงเสน่ห์หนังเรื่องนี้เข้าอย่างจังครับ

ปกติผมชอบผลงานของ ลุง Woody Allen อยู่แล้วน่ะนะครับ หนังโดยมากของลุงเขาก็จะเป็นสไตล์ “ขำคิด สะกิดชีวิต” มีจุดเด่นในการจับเรื่องชีวิตประจำวันมาบอกเล่าเชิงเสียดสีหยิกแกมหยอก ผสมอารมณ์ขันและแง่คิดเหยาะลงไปให้กลมกล่อมดูเพลินยิ่งขึ้น

และที่สำคัญคือตัวเอกของเรื่องก็มักจะเป็นร่างทรงของลุงเขาน่ะครับ ถ้าเป็นสมัยก่อนลุงเขาก็จะเล่นเอง มาพร้อมบุคลิกหลุกหลิกเล็กๆ พูดพล่ามไม่หยุด ดูท่าเหมือนจะเปี่ยมความมั่นใจแต่ก็แฝงไว้ด้วยความเปราะบางเล็กๆ อยู่ภายใน แม้ชื่อตัวละครจะเปลี่ยนแต่บุคลิกมักมาแนวนี้เสมอครับ แต่ระยะหลังๆ ลุงก็จะดึงดาราฝีมือดีรุ่นปัจจุบันสวมบทแทน แต่จะรับบทชื่ออะไรก็ตามบุคลิกแบบลุง Woody ก็ยังคงไม่จางไปไหน

อย่างเรื่องนี้ก็เช่นกันครับ บุคลิกลีลาของ กิล ที่รับบทโดย Owen Wilson นี่ก็ใช่เช่นเคยครับ หลุกหลิก พูดเยอะ (แต่ไม่เลอะเทอะ) แฝงความไม่มั่นใจในทีท่าเป็นระยะๆ เวลาตื่นเต้นก็จะพล่ามติดจรวด อีกทั้งยังเป็นคนชอบคิดใคร่ครวญ แต่กระนั้น Wilson ก็ไม่ได้โดนความเป็นลุง Woody กลืนนะครับ เขายังแสดงลักษณะซอฟท์ๆ เบาๆ และมุมขี้เล่นของตนเองออกมาได้อย่างพอเหมาะ เรียกว่ากิลนั้นเป็นทั้งร่างทรงของลุง Woody และเป็นตัวละครที่มีลักษณะเฉพาะในแบบของตัวเองไปในเวลาเดียวกัน

แล้วหนังเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร? คืออย่างนี้ครับหนังเล่าถึงนายกิล เพนเดอร์ มือเขียนบทภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดที่ประสบความสำเร็จ แต่เขาอยากหันมาลองเขียนนิยายดูบ้าง ขณะเดียวกันก็กำลังจะแต่งงานกับ อินเนซ (Rachel McAdams) แฟนสาวไฮโซที่คบหาดูใจกันมานาน แล้วช่วงพักร้อนเขากับครอบครัวเธอก็ไปเที่ยวด้วยกันที่กรุงปารีส

แต่สำหรับกิลแล้ว การมาปารีสครั้งนี้มันขาดสีสันซะเหลือเกินครับ อินเนซก็ดูจะต้องการอะไรที่มันต่างจากเขาไปซะทุกอย่าง เพื่อนของอินเนซอย่าง พอล (Michael Sheen) และแครอล (Nina Arianda) ก็เหมือนจะทำให้รสชาติการเที่ยวชมปารีสดูกร่อยลงทุกที จนกิลตัดสินใจขอเลือกที่จะเดินเล่นในกรุงปารีสด้วยตนเองครับ

และในวันนี้ เมื่อเขาเดินชมความงามของปารีสยามราตรีจนเพลิน จนเวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืน เขาก็ได้พบกับเรื่องเหลือเชื่อที่ตัวเขาเองก็ไม่เคยคิดฝัน ว่ายามเที่ยงคืนของกรุงปารีสนั้นช่างเปี่ยมมนต์ขลัง ทรงพลังมหัศจรรย์อย่างยิ่ง…

กิลไปเจอกับอะไรผมยังไม่ขอเล่านะครับ อยากให้ไปดูกันเอง ซึ่งเราจะมีการสปอยล์แน่นอนครับ (ถึงสปอยล์เมื่อไรเดี๋ยวบอกครับ) ดังนั้นหากใครที่ยังไม่เคยดูผมก็ขอสรุปคร่าวๆ ตรงนี้เลยนะครับว่านี่เป็นหนังตลกขำคิดสไตล์ลุง Woody ที่เสริมโทนแฟนตาซีเข้าไปทำให้รสชาติอร่อยเด่นยิ่งขึ้น ซึ่งก็ต้องขออธิบายก่อนนะครับว่า “หนังตลกขำคิด” หมายถึงหนังที่มีอารมณ์ขัน มีมุขตลกคำพูด (ไม่มีตลกท่าทางหรือตลกลามกใดๆ) และอารมณ์ขันแต่ละช่วงนั้นก็มีสาระน่าคิด มีการยั่วเย้าให้เราลองคิดต่างไปจากมุมเดิมๆ ท้าให้เราสำรวจความเชื่อเก่าๆ ที่เราได้รับจากคนรอบตัว จากสังคม หรือจากโลกกลมๆ ใบนี้

หนังตลกขำคิดของลุง Woody ทำให้ผมมองโลกเดิมๆ แปลกออกไปเสมอครับ คนที่ชอบแนวนี้ผมคงไม่ต้องบอกอะไรมากนอกจาก “เรื่องนี้ต้องดู” ส่วนคนที่อ่านแล้วสนใจหนังแนวนี้ผมก็แนะนำให้ดูเช่นกันครับ

และคนอีกกลุ่มที่เหมาะกับหนังแนวนี้คือคนที่รักหนังสือ ชอบอ่านผลงานของนักเขียน-ศิลปินตะวันตก (โดยเฉพาะฟากยุโรป) ไม่ว่าจะ F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, Gertrude Stein หรือ Luis Buñuel ผมค่อนข้างแน่ใจว่าคุณจะสนุกไปกับหนังเรื่องนี้พอๆ กับผมเลยล่ะครับ

แต่หากคุณเป็นคนที่ชอบหนังตลกโปกฮา ขำตลอดๆ มีมุขตลกเจ็บตัวและดูแบบไม่ต้องคิดอะไรเลย หนังเรื่องนี้ก็อาจไม่ใช่แนวที่เหมาะสำหรับคุณครับ
วันนี้เบาะๆ ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้รีวิวลึก จัดเต็ม
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน