ผมนั้นโตมากับซีรี่ส์ขบวนการ 5 สีครับ ผ่านมาแล้วทั้งญี่ปุ่น ทั้งฝรั่ง หรือกระทั่งไทยก็เคยมาแล้ว (สปอร์ตเรนเจอร์ไงครับ) แต่ออกตัวก่อนว่าผมไม่ถึงขั้นเป็นแฟนประจำ คือดูบ้างหากมีโอกาส แต่ไม่ถึงกับติดอะไรมากมาย

สิ่งที่อยู่ในความทรงจำคือเวอร์ชั่นของญี่ปุ่นนั้นจะดู”มีมวลจริงจัง” กว่าของฝรั่ง ในขณะที่ฝรั่งจะออกแนวแฟนตาซีเบาสมองมากกว่า ยิ่งตอนทำเป็นหนังใหญ่ Mighty Morphin Power Rangers: The Movie เมื่อ 22 ปีที่แล้วนี่บางจังหวะออกแนวต๊องเลยก็ว่าได้

แต่ก็ดูเพลินอยู่ครับ ดูสนุกๆ ขำๆ แบบไม่ต้องคิดมาก และพอมีการประกาศว่าจะทำใหม่ผมก็ห่วงในใจล่ะครับว่ามันจะออกมาแบบไหน จะออกมาติงต๊องไหม หรือถ้าทำให้โทนมันจริงจังแล้วมันจะจุดติดได้ไหม

และผลที่ได้ผมถือว่าน่าพอใจเลยครับ หนังมาในโทนจริงจังมากขึ้น มีดราม่ามากขึ้น แต่ก็ไม่ได้เครียดจนเกินเหตุ ขณะเดียวกันก็คงอารมณ์เบาสมองไว้ แต่ไม่มากถึงขั้นปัญญาอ่อนติงต๊อง เรียกว่าเป็นการผสมรสชาติออกมาได้ดีพอประมาณทีเดียว

พล็อตหลักไม่มีอะไรซับซ้อนครับ เด็กวัยรุ่น 5 คนได้ไปเจอฐานลับใติดินของซอร์ดอน (Bryan Cranston) มนุษย์ต่างดาวที่ต้องรับมือกับอดีตเรนเจอร์ที่ผันตัวเป็นวายร้ายนามว่า ริต้า เรพัลซ่า (Elizabeth Banks ที่ถือเป็นสีสันสำคัญของเรื่องครับ ถือว่าเธอเกิดมาเพื่อบทนี้เลยนะ)

และแน่นอนว่าริต้าก็ต้องบุกมายังโลกพร้อมแผนการสร้างความหายนะตามสูตรน่ะนะครับ ทำให้ 5 หนุ่มสาวต้องรวมพลังเรนเจอร์ปราบเธอให้ได้ก่อนที่เธอจะทำลายเมืองและฆ่าชาวเมืองมากไปกว่านี้

ช่วงต้นหนังอาจจะอืดไปนิดครับ ก็พอเข้าใจว่าเป็นการปูพื้นแนะนำตัวละคร แต่ก็แอบคิดเหมือนกันว่าถ้าเล่ากระชับกว่านี้คงดี เพราะมันออกจะเรื่อยๆ น่ะครับ การเล่ายังไม่ได้น่าสนใจเต็มที่ ส่วนหนึ่งก็เพราะหนังจะกั๊กปมของบางตัวละครไปเล่าตอนหลังๆ น่ะครับ เหมือนพยายามกระจายเฉลี่ยเกลี่ยดราม่าให้มีทั่วๆ หนัง ไม่ได้มีแค่ตอนต้นแล้วจบ

ซึ่งก็เข้าใจในเจตนานะ และผมว่าเป็นไอเดียที่ดีด้วย เพียงแต่ลูกเล่นการเล่าตอนต้นอาจอ่อนพลังไปนิด และจะว่าไปแล้วดาราหนุ่มสาวแต่ละคนแม้จะมีฝีมือดี แต่ก็ยังไม่ถึงกับจับจิตจับใจผู้ชมได้ในทันที ต้องใช้เวลาไปสักระยะน่ะครับว่าที่พวกเขาจะเข้ามาสู่อ้อมอกอ้อมใจเราได้

โจทย์ใหญ่ที่ผมอยากให้หนังทำสำเร็จคือการทำให้เราเชื่อว่า 5 หนุ่มสาวนี้คือเรนเจอร์ คือคนรุ่นใหม่ที่พร้อมเสียสละปกป้องโลก และที่ขาดไม่ได้คือเรื่องมิตรภาพระหว่างพวกเขา ซึ่งอันหลังสุดนี่ผมลุ้นมากๆ เลยครับว่าหนังจะทำได้ไหม

และหนังทำได้ครับ จุดนี้เป็นจุดที่ผมชอบทีเดียว ปรากฏว่าการเล่า “ดราม่า” แบบเก็บเล็กผสมน้อยไปตลอดเรื่องมันทำให้บรรยากาศของมิตรภาพมันก่อตัวจริงๆ น่ะครับ จนพอถึงจุดหนึ่งมันทำให้ผมเชื่อน่ะว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันและพร้อมจะร่วมสู้ด้วยกัน

ในแง่แอ็กชันแล้วก็ถือว่าเรื่อยๆ ครับ มันจะมีบู๊จริงๆ ก็ตอนท้าย แล้วก็ไม่ได้มากมายอะไร ซึ่งก็ไม่แปลกใจครับเพราะเหล่าเรนเจอร์เพิ่งเริ่มหัดบิน แต่ก็ถือเป็นการหัดบินที่ดูเพลินอยู่เหมือนกัน แต่ก็ต้องบอกไว้ก่อนน่ะครับว่าใครคาดหวังแอ็กชันมันส์ๆ ก็ต้องเผื่อใจไว้ เพราะปริมาณแอ็กชันในเรื่องมีไม่มาก แต่จะเทน้ำหนักไปที่ดราม่ากับเรื่องมิตรภาพที่ก่อตัวของเหล่าเรนเจอร์มากกว่า

ถือเป็นก้าวแรกที่ดีครับ มันอาจไม่ได้สุดยอดนะ แต่ก็ถือว่าน่าพอใจและถือว่าทีมงานฉลาดที่เลือกจะปูพื้นในเรื่องมิตรภาพก่อนจะไปเน้นแอ็กชันเอามันส์ ซึ่งจริงๆ หนังจะไปเน้นแอ็กชันภาคหน้าก็ได้ครับ ลองว่าภาคนี้หนังสามารถสร้างเหล่า “พาวเวอร์ เรนเจอร์” ให้มีตัวตนขึ้นมาในใจผู้ชมได้แล้ว ที่เหลือก็น่าจะง่ายขึ้น

สำหรับแฟนๆ หนังขบวนการ 5 สีแล้ว ก็น่าจะสมหวังครับที่ในที่สุดก็มีหนังแนวนี้ที่ทำออกมาสนุก ไม่เลอะเทอะหรือปัญญาอ่อนหรือเน้นแฟนตาซีเยอะจนออกทะเลแบบที่คนชอบครหากัน (เพราะบางครั้งมันก็ติงต๊องจริงๆ นะ 555)
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน