บทความนี้มีสปอยล์ครับ เหมาะแก่การอ่านเพื่อเพิ่มอรรถรสหลังชมแล้วเท่านั้น

ลึกๆ ผมว่าเวอร์จิลเชื่อว่ายังมี “ของจริง” ซ่อนอยู่ในความรักปลอมๆ ที่แคลร์ มอบให้ นอกจากนี้ไม่แน่ว่าเขาอาจยังคง “มั่นใจ” ในความสามารถของเขา ว่าสามารถมองหา “ของจริง” ใน “ของปลอม” ได้… ผมจึงรู้สึกว่าฉากสุดท้ายมันเจือไว้ด้วยความโรแมนติก (แบบความรักแท้อันงมงาย)

อันที่จริงนี่ถือเป็นเอกลักษณ์สำคัญของงานกำกับของ Tornatore ก็ว่าได้ นั่นคือเราจะได้เห็นตัวเอกที่รัก/ผูกพัน/หลงใหลอะไรบางสิ่งอย่างลึกซึ้ง และความลึกซึ้งที่ว่านี้ก็มักจะส่งอิทธิพลต่อชีวิตของตัวเอกนั้นๆ เสมอ

ตัวเอกใน Cinema Paradiso รักลึกซึ้งในภาพยนตร์, ตัวเอกใน The Legend of 1900 ผูกพันลึกซึ้งกับดนตรี และตัวเอกใน Malena ตอนแรกอาจหลงใหลสาวสวยประจำเมืองอย่างมาเลน่าเพียงเพราะรูปกายภายนอก+อารมณ์วัยหนุ่มที่กำลังกลัดมัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปความหลงใหลภายนอกกลับค่อยๆ ลึกซึ้งจนกลายเป็นความเข้าใจในที่สุด

และเวอร์จิลในเรื่องก็อยู่กับงานศิลปะจนผูกพัน ไม่ใช่แค่สามารถแยกของจริงของปลอมได้ แต่ถึงขั้นกะเก็งได้เลยว่าของชิ้นไหนจะสูงค่าขึ้นในอนาคต และจะว่าไปแล้วมุมมองหรือปรัชญาหลายอย่างที่เขามี ก็ได้จากการคลุกคลีอยู่กินกับศิลปวัตถุทั้งหลายนี่แหละ

ด้วยเหตุนี้เลยทำให้การที่เวอร์จิลไปนั่งรอแคลร์ที่นั่น อาจสื่อถึงความรัก/หลงใหลที่เขามีต่อเธออย่างมากมาย หรืออาจสื่อถึงความเชื่อ/ความหวังที่เขามีต่อเธอ… สภาวะเหล่านี้ที่ผุดขึ้นมาในตัวเวอร์จิล ก็คือสิ่งที่ความรัก/ผูกพัน/หลงใหลในศิลปะมีส่วนหล่อหลอมให้เขาเป็น

ขณะเดียวกันเอกลักษณ์อีกอย่างในหนังของ Tornatore คือ ไม่ใช่ว่าตัวเอก Type แบบ “รัก/ผูกพัน/หลงใหล” จะได้พบกับบทสรุปที่ Happy Ending เสมอไป อันที่จริงบางเรื่องออกแนว Sad Ending ด้วยซ้ำ

ดังนั้นบทสรุปของเวอร์จิล เอาเข้าจริงมันอาจจบลงอย่างน่าเศร้า น่าขัน หรือชวนหดหู่ แต่แม้ปลายทางมันจะเป็นเช่นนั้น ทว่าเขาก็ยินดีเลือกมันด้วยใจเต็มร้อย… ถ้ามองในแง่โรแมนติก ก็จะรู้สึกว่าเวอร์จิลรักลึกซึ้งจนยอมเสี่ยงทุกอย่างอีกสักหน

หรือถ้ามองในแง่อื่น… เวอร์จิลก็เหมือนคนอีกมากมายที่จมอยู่กับความหลงใหลในอะไรสักอย่าง จนสุดท้ายก็ฉุดชีวิตดิ่งลงเหว ถอนตัวไม่ขึ้น และไม่มีวันได้กลับมาเป็นคนปกติเหมือนเดิมได้อีกเลย…

คงเพราะอะไรเหล่านี้น่ะครับ เลยทำให้ผมมองว่าหนังเรื่องนี้มี “ของดี” มันมีนัย, สัญญะ และมุมให้มอง ให้ค้นหา แต่ทั้งหมดนี่ก็คือมุมมองของผมน่ะครับ ไม่จำเป็นว่าทุกท่านจะต้องมองในแนวเดียวกัน ^_^

แต่นี่ก็เพียงพอที่จะทำให้บอกได้ว่าผมชอบหนังเรื่องนี้แค่ไหน (คงมีดูซ้ำอีกหลายรอบล่ะครับ)

ปล. หลายอย่างในเรื่องผมเดาได้นะ แต่เรื่องแคลร์ตัวจริงนี่นึกไม่ถึงจริงๆ อันนี้อึ้งจริงครับ

และเผื่ออยากรู้นะครับ ร้าน Night and Day ไม่มีอยู่จริงครับ (เชื่อว่าหลายคนอยากไปตามหา เลยบอกไว้ก่อน) แต่ร้านที่ใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำนั้นมีจริงครับ ชื่อร้านคือ U Milosrdných เพียงแต่ภายในร้านไม่ได้ถูกตกแต่งด้วยฟันเฟืองนาฬิกาแบบที่เห็นในหนังครับ
คะแนนความชอบ 8/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน