สนใจตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างครับ แต่ก่อนดูก็มีแอบกลัวเหมือนกันว่าหนังจะทำออกมาได้รสดีแค่ไหน มันจะฮาจริงหรือฮาแป๊ก เพราะนับสิบปีที่ผ่านมานี่แทบไม่ได้เจอหนังล้อเลียนที่เข้าท่าเลยครับ (ส่วนใหญ่ถ้าไม่ฮากริบก็เข้ารกเข้าพงไปเลย)

ขณะเดียวกันในใจก็ยังนึกภาพไม่ออกน่ะครับว่าเรื่องของแวมไพร์มันจะเอามาร้อยเรียงเป็นมุกได้ยาวถึงชั่วโมงครึ่งเลยรึ? สารภาพว่าหนังล้อเลียนที่แป๊กๆ ในระยะหลังทำให้รู้สึกนอยด์กับหนังแนวนี้ยังไงก็ไม่รู้

ครั้นพอได้ดู ก็ถึงแก่ความฮาครับ รู้สึกชอบมากมาย ฮาได้ใจ แต่ต้องบอกแต่เนิ่้นๆ ว่านี่อาจไม่ใช่หนังฮาที่ทุกคนเข้าถึงได้น่ะนะครับ มันเป็นหนังสารคดีที่นำเสนอชีวิตความเป็นอยู่ของแวมไพร์แบบฮาๆ ขำๆ เอาธรรมชาติแวมไพร์มายำใหญ่แบบจัดเต็ม

อย่างแรกที่ผมคารวะเลยคือหนังเอาทุกเหลี่ยมมุมของโลกแวมไพร์มาล้อได้แบบถึงใจมาก คือมันไม่ใช่แค่แวมไพร์ในหนังนะครับที่โดนล้อ แต่พวกพี่เขาล้อไปยันนิยายแวมไพร์ต่างๆ, ตำนานผีดูดเลือดเก่าๆ และที่สำคัญคือล้อได้มันส์มาก

ปฏิเสธไม่ได้ครับว่าโทนมันมันปัญญาอ่อนอยู่ ตัวละครในเรื่องก็ดูต๊องๆ เว่อร์ๆ แต่ด้วยการนำเสนอที่พอดี การเล่นมุกที่ได้ผล และการเล่าเรื่องที่มี “เรื่องให้เล่า” ทำให้หนังมันน่าติดตาม (เพราะมันก็มีปมให้เราตาม มีอะไรให้เราลุ้นอยู่เหมือนกัน)

หนังทำสำเร็จในจุดที่หนังล้อเลียนจำนวนมากมักพลาดกัน คือเน้นแต่มุก ยัดแต่ฉากขายขำ แต่เนื้อเรื่องไม่เน้น คาแรคเตอร์ตัวละครก็ไม่ชัด ทำให้เหมือนแค่เอามุกมาชนมุก ไม่มีประเด็นให้ตาม ไม่มีเนื้อเรื่องให้ดู และเมื่อถึงจุดหนึ่งความน่าสนใจก็จะลดลง ยิ่งถ้ามุกฮาไม่ฮาจริงล่ะก็ ผลที่ได้ก็คือจืดชืดไปเลย

แต่กับเรื่องนี้ตัวละครทุกตัวมีคาแรคเตอร์ชัดเจนครับ เหมือนถูกสร้างมาเพื่อล้อ Gen ต่างๆ ของแวมไพร์ อย่างปีเตอร์ (Ben Fransham) ก็เป็นแวมไพร์ Gen ดั้งเดิม รุ่น Nosferatu ที่ไม่ค่อยรู้จักโลกศิวิไลซ์ เน้นอยู่โลงอยู่ในที่มืดเป็นหลัก

เวียโก้ (Taika Waititi) ก็เป็น Gen รุ่น Interview with the Vampire น่ะครับ ผสมกันระหว่างเลสตัทกับหลุยส์ เป็นแวมไพร์เจ้าระเบียบ กฎเยอะ กติกาแยะ เจ้ากี้เจ้าการ และดูนุ่มนิ่มหน่อยๆ, วลาดิสลาฟ (Jemaine Clement) ก็เป็น Gen รุ่น Dracula ชอบทรมาน ชอบเสียบคน ชอบมีทาสรับใช้ และคิดเรื่องศักดิ์เรื่องศรีเป็นที่หนึ่ง

ดีคอน (Jonny Brugh) ก็เป็น Gen รุ่นแองเจลัส (ภาคชั่วต้นตำรับของแองเจิ้ล ในซีรี่ส์ Buffy: The Vampire Slayer น่ะครับ) รายนี้ก็ออกแนวซกมก ไม่สนกฎกติกา ชอบแหก ชอบโกหก มีเรื่องกับชาวบ้านง่าย อารมณ์ร้อน

ในเรื่องยังมีตัวละครแวมไพร์ Gen ใหม่ด้วยครับ เป็นใครต้องลองไปดูเอง แต่ก็บอกได้ว่าหนังถ่ายทอดคาแรคเตอร์แวมไพร์ยุคใหม่ได้ฮาดี เหมือนกัดคนรุ่นใหม่ที่ชอบเป็นเซเลบ ชอบโฆษณาตัวเอง ชีวิตแทบไม่มีความลับ (เพราะตัวเองนั่นแหละที่ป่าวประกาศกับประชาชีหมดว่าตัวเองน่ะมีความลับอะไร 555) แต่คนที่เจ๋งสุดยกให้สตู (Stu Rutherford) ครับ รายนี้สุดยอด มานิ่งแต่ขโมยซีนได้เรื่อยๆ กลายเป็นตัวละครที่ทุกคนรักไปเลย

ปรบมือให้คนทำเลยครับ ซึ่งคนที่กำกับและเขียนบทก็คือ Clement และ Waititi ที่เล่นเป็นวลาดิสลาฟกับเวียโก้นั่นแหละ ยอมรับเลยว่าพวกพี่แกจับจุดเรื่องของแวมไพร์มาเขียนบทได้แบบโดนโคตรๆ และจริงๆ แล้วหนังเรื่องนี้ต่อยอดจากหนังสั้นที่พวกเขาเคยทำเมื่อปี 2005 ครับ เรื่องนั้นก็ฮาเหมือนกัน เพียงแต่ฉบับหนังยาวนี่ฮาลื่นขึ้น มีรายละเอียดมากขึ้น (ถ้าอยากดูฉบับหนังสั้น ค้นใน Youtube ได้เลยครับ)

สรุปว่าผมชอบเรื่องนี้มากมายจริงๆ ฮา สนุก ลื่น ช่วงท้ายมีลุ้นอีกต่างหาก (ไม่น่าเชื่อว่าจะมีลุ้นนะครับ แต่หนังมันทำได้) และที่ผมชอบมากขึ้นคือหนังแทรกดราม่าลงมาได้พอเหมาะ มันทำให้ตัวละครต๊องๆ ในหนังดูมีเลือดเนื้อ มีตัวตนในใจคนดู และมันทำให้เราเชื่อน่ะครับว่าพวกเขาเป็นสหายกันจริงๆ (เหมือนดู Friends ภาคแวมไพร์น่ะครับ)

ใครชอบดูหนังแวมไพร์เป็นชีวิตจิตใจล่ะก็ ผมขอแนะนำให้ดูหนังเรื่องนี้อย่างแรงเลยครับ เพราะท่านจะเก็ทมุกที่หนังเล่น และต้องขำแน่ๆ กับสารพัดมุกที่หนังใส่ลงมาตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ
คะแนนความชอบ 8/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน