https://www.youtube.com/watch?v=GMOiVZlVfY4

หนังเรื่องนี้ทำให้ผมรู้สึกเหมือนกำลังดูหนังของ James Wan ครับ ไม่ว่าจะเรื่องราวตามสืบหาความจริงที่บรรยากาศดูเก่าๆ คล้าย Dead Silence แล้วก็เรื่องบ้านหลอนๆ แบบ Insidious

คนกำกับก็คือ Darren Lynn Bousman ผู้ที่ทำ Saw ภาค 2 – 4 ต่อจาก James Wan นั่นเองครับ นี่ถ้าให้เดาเล่นๆ ก็เหมือนว่า Bousman กำลังพยายามเดินตามรอย Wan อีกหน (หลังจากเดินมารอบหนึ่งกับหนังชุดภาคต่อของ Saw)

ตัวเอกคือ จูเลีย (Jessica Lowndes) นักข่าวที่ต้องสูญเสียครอบครัวของเธอไปจากเหตุฆาตกรรมโหด แต่ความเศร้ายังไม่ทันจางหาย เธอก็ต้องพบกับเรื่องประหลาดเมื่อจู่ๆ ห้องที่เกิดเหตุฆาตกรรมกลับโดนรื้อถอนออกไปจากบ้าน

จูเลียเลยพยายามตามสืบจนสาวไปถึงชายชราลึกลับนามว่า เจเบไดห์ โครน (Dayton Callie) ที่สะสมห้องที่เกิดคดีฆาตกรรมหลายแห่งเอาไว้ด้วยเหตุผลบางอย่าง จูเลียจึงพยายามหาคำตอบว่ามันเพราะอะไร แล้วก็แน่นอนว่ามันย่อมนำอันตรายอย่างมหาศาลมาถึงตัวเธอด้วย

จริงๆ พล็อตมีหลายจุดที่น่าสนใจครับ แต่การบอกเล่าจังหวะยังไม่โอเคนัก ตอนต้นจริงๆ ถือว่าเดินเรื่องโอเค ไม่ช้าเกินไป แต่ช่วงกลางเรื่องนี่แหละที่อืดไปหน่อย การเผยปมก็ไม่เร้าใจอะไรนัก เหมือนเล่าไปเรื่อยๆ น่ะครับ

สิ่งหนึ่งที่รู้สึกคือตอนกลางเรื่องมันเล่าแบบไม่รู้จะเล่ายังไงให้มันน่าสนใจ แต่เนื่องจากหนังจะได้ยาวครบ 1 ชั่วโมงครึ่งตามมาตรฐานปกติ ก็เลยพยายามเล่าไปเรื่อยๆ จนกว่าจะครบเวลา ซึ่งปมที่เล่าระหว่างนี้บางอันมันก็ซ้ำซ้อนน่ะครับ ประเภทว่าสามารถรวบเล่าเป็นฉากเดียวซีนเดียวเลยก็ได้ แต่เพื่อยืดเวลา ก็เลยเล่าซะหลายฉาก

อันที่จริงปมหลายๆ อันและการเฉลยปมนั้นมันก็มาจากโครนนั่นแหละครับ แต่เหมือนพี่แกเล่าทีละนิดๆออกมาตรงนี้แป๊บหนึ่งแล้วก็หายไป ก่อนจะเดินเรื่องไปอีกแป๊บ แล้วพี่แกก็โผล่มาอีกแป๊บ เล่าอีกนิดนึง ก่อนจะหายไปอีก มันเลยทำให้หนังดูไปไม่ถึงไหนสักเท่าไร

จริงๆ หนังมันชวนให้นึกถึง Saw หรือ Dead Silence อยู่ครับ โดยเฉพาะบางสิ่งบางอย่างที่ตัวเอกทำ จริงๆ ก็มีใครบางคนแอบวางหมากให้มันดำเนินไปตามนั้น แต่ลูกเล่นมันต่างกันจริงๆ เหมือนพยายามจะให้มันซับซ้อน แต่พอการเล่าไม่มีชั้นเชิง มันเลยออกจะธรรมดาครับ

ดาราในเรื่องก็ถือว่าเรื่อยๆ ครับ พระเอก-นางเอกเล่นโอเค แต่บทไม่เด่น และคาแรคเตอร์ยังดูไม่เฉลียวในหลายวาระ ในขณะที่ตัวเด่นจริงๆ กลับเป็น Callie ที่เป็นเจเบไดห์ได้ไม่เลว อาจไม่ถึงขั้นน่าขนลุก แต่ก็น่าจดจำ

อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือเจ๊ Lin Shaye เจ้าป้าแม่ย่านางแห่งหนังสยองขวัญที่เล่นหนังสยองแบบนี้บ่อยมาก (เช่น Insidious และ Ouija) ในเรื่องนี้เธอก็เล่นได้ดีเหมือนเดิมล่ะครับ แต่ต้องยอมรับนะว่าบทแบบหลอนๆ น่ะป้าแกทำได้ดี แค่หน้านิ่งๆ ตาโตๆ ผมว่าก็น่ากลัวแล้วล่ะ

ถ้าถามว่าชอบอะไรในหนัง ผมว่าผมชอบไอเดียนะ สถานที่ที่เป็นฉากไคลแม็กซ์ตอนท้าย จริงๆ มันดูมีอะไร (แม้จะชวนให้นึกถึง Insidious มากมายก็เถอะ) ทว่าการเล่ามันยังไม่หลอนเท่าไรครับ ทั้งที่จริงๆ หากเล่าดีๆ ล่ะก็ ฉากไคลแม็กซ์ที่ว่านี่เนรมิตเรื่องหลอนๆ ได้เยอะมาก ก็น่าเสียดายครับที่หนังไปไม่ถึงจุดที่เจ๋ง

ก็ถือเป็นหนังสยองประเภทตามปมปริศนาที่จริงๆ น่าสนใจครับ แต่การเดินเรื่องยังไม่น่าติดตาม บางอย่างก็ดูอ่อนเหตุผล ทั้งๆ ที่ไอเดียพวกการเอาห้องที่มีคนตายไปใช้งานมันจะดูสดในระดับหนึ่ง แต่การทิ้งปม ตามปม เผยปม มันไม่เร้าใจ ตัวเอกก็อย่างที่บอกครับ ดูไม่เฉลียวอะไรเท่าไร ส่วนความสยองก็ไม่ถึงกับมาก แม้หนังจะพยายามหลอนอยู่ก็ตาม
คะแนนความชอบ 5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน